Jan Bomon was reeds voor de tweede wereldoorlog gewestelijk secretaris van het BVV (de voorloper van het ABVV). Nà de oorlog was hij tegelijkertijd gewestelijk ABVV-secretaris en leidde hij ook de Algemene Centrale van het ABVV als gewestelijk secretaris.
 
In 1946 werd Jan Bomon verkozen in de Aalsterse gemeenteraad (na een langdurig verblijf in Duitse concentratiekampen) op de officiële BSP-lijst, die slechts 2 zetels behaalde. De socialistische scheurlijst olv oud-burgemeester Alfred Nichels behaalde 3 zetels. De KP veroverde (met Bert Van Hoorick) eveneens 3 zetels. Deze linkse verdeeldheid leidde tot een CVP-volstrekte meerderheid (12 zetels van de 23).
 
Bij een daaropvolgende parlementsverkiezing kandideerde Bomon als 2de. De grillen van de provinciale apparentering, waarbij het bij de verkiezingsavond eerst verkozen, later niet verkozen bleek, zou de oorzaak zijn geweest van zijn ontgoocheling in de BSP-leiding.
 
Nadien en dit tot in 1960 vaarde hij een aparte koers, een afscheiding die steeds verder escaleerde. Hij stichtte een eigen bejaardenbond, vrouwenbeweging, jeugdbeweging en een fanfare, genaamd "De Werker". Sindikaal trok hij midden de vijfitger jaren weg uit het Volkshuis aan de Molendries en richtte "Ons Huis" aan de Hopmarkt op. Sindikaal veroorzaakte hij meteen ook een zware splijtzwam : de Textielcentrale (toen de grootste van het ABVV) en de Metaalcentrale bleven immers in het oude Volkshuis en werden weggepest van congressen e.d..
 
Jan Bomon was ook politiek voorzitter van de Aalsterse COO (voorloper van het huidige OCMW). In de gemeenteraad liet hij zich opmerken door scherpe en veelal verwijtende interpellaties.
 
In 1960 werd Jan Bomon, die een jeugdvriend uit de Arbeidershogeschool was van Louis Major, toenmalig ABVV Algemeen Secretraris, toch door de nationale leiding aan de kant gezet.
 
Sindikaal werd hij in volle sindikale strijd (de staking tegen de Eenheidswet) opgevolgd door Jules Van Droogenbroeck, als Gewestelijk Secretaris ABVV en door André VANDEN BROUCKE die terugkomende uit ABVV-Congo gewestelijk secretaris werd voor de Algemene Centrale van het ABVV van het arr. Aalst.
 
Deze 15 jaar van rode verdeeldheid zouden beslist eens verder onderzocht worden, aangezien vooral het ABVV in deze periode zijn ledenaantallen zag achteruitgaan en de ganse socialistische beweging er zwaar onder leed.
 
Eddie Monsieur