VERKIEZINGSMAGAZINE VAN DE SP AALST

SPOTS EXTRA

OKTOBER 2000

 

“Eén”

 

De SP heeft een nieuw nummer één op haar lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. In deze Spots Extra laten wij u graag kennismaken met Patrick De Smedt. In een interview antwoordt hij rechttoe, rechtaan op moeilijke vragen. Verder krijgt u een overzicht van de realisaties waarin Patrick en zijn collega’s schepenen voor de SP - Gracienne Van Nieuwenborgh, Dirk De Meerleer en Patrick Jacobs – een hoofdrol speelden. Maar Patrick zou zichzelf niet zijn, als hij niet uitvoerig toelichting verschafte bij het SP-programma voor de volgende jaren. Wij vragen u dan ook Patrick De Smedt te steunen bij de voortzetting van zijn vernieuwend en sociaal beleid. Niet zomaar, wel omdat uitvoerig bewezen werd dat zijn woorden ook met de juiste daden gepaard gaan. Hetzelfde geldt trouwens voor de andere SP-kandidaten.

 

Een opvolger voor Bert Van Hoorick (1976) en Marc Galle (1982, 1988 en 1994) zoeken was geen gemakkelijke opgave. We hebben er in de partij erg goed over moeten nadenken, omdat elke uittredende schepen een volwaardige kandidaat was voor het lijsttrekkerschap. Toch tekende zich snel overeenstemming af over de persoon van Patrick. Ook zijn voorgangers vonden het een goed idee. Patrick kreeg voluit de steun van Bert, die spijtig genoeg begin dit jaar overleed. Wat Marc er van vindt, leest u elders op deze bladzijde.

 

Stemmen voor Patrick De Smedt is trouwens verstandig kiezen voor de toekomst. Niemand combineert op zijn wijze een relatief jonge leeftijd en dynamisme met een heel lange ervaring. Hij werd op zijn 25ste verkozen tot gemeenteraadslid en nam zes jaar later voor de eerste keer een schepenambt op. Bij vriend en vijand staat hij bekend als een eerlijk en correct politicus, met een gedegen dossierkennis. Problemen pakt hij grondig en sereen aan, zonder windmakerij. De SP heeft alle vertrouwen in haar lijsttrekker. U toch ook ?

 

Dirk De Pauw

Voorzitter SP Groot Aalst

 

 

“De fakkel is nu doorgegeven”

 

Nadat ik in 1977 in het arrondissement Aalst Bert Van Hoorick opvolgde en met zetelwinst deelnam aan de parlementsverkiezingen, nam ik mij voor om mij te omringen met jonge en degelijke mensen. Enkele onder hen vroeg ik later, toen we in het stadsbestuur traden, een schepenambt op zich te nemen.

Onder hen bevond zich Patrick De Smedt, die voortspruit uit een aloude socialistische familie. Op een dag was het niet zo gemakkelijk hem ertoe te bewegen van schepenambt te veranderen en de zware en gevaarlijke kavel van Openbare Werken op zich te nemen. Ik drong aan omdat ik wist dat hij onkreukbaar is, zijn dossiers terdege zou bestuderen en aan zijn personeel leiding geven.

Hiervoor rekende ik ook op een grote dosis diplomatie die hij geleidelijk en met succes leerde beoefenen. Bij al zijn collega’s, ongeacht hun partij, geniet hij een welverdiende eerbied voor het werk dat hij verricht, voor zijn correctheid en zijn blijvende sociale argumentatie.                                             

De fakkel voor het lijsttrekkerschap bij de gemeenteraadsverkiezingen is nu doorgegeven. Patrick is nog een mooie toekomst beschoren. Tot welzijn van onze stad en van haar bevolking. Ik hoop dat ik mijn geloof in Patrick op u kan overdragen.

 

Marc Galle

Gewezen minister, parlementslid en europarlementslid


 

“Gezond blijven is het allerbelangrijkste”

 

Gezonde stadsfinanciën, meer investeringen in werken, efficiëntere diensten voor de gehele bevolking en vooral het sociaal beleid in een hogere versnelling schakelen. Die verbintenis gaat SP-boegbeeld Patrick De Smedt met u aan. Spots Extra legde de huidige schepen van Openbare Werken, Patrimonium en Huisvesting op de rooster.

 

Zonder veel tamtam groeide Patrick De Smedt (43 j.) uit tot het nummer één van de Aalsterse SP-lijst. Die positie bereikte hij vooral door het doorzettingsvermogen, de integriteit, de ernst en het doorzicht waarmee hij het ingewikkelde departement van Openbare Werken bestuurde. Hij is dan ook de uitgesproken voorkeurskandidaat voor iedereen – socialist of niet – die wil dat Aalst verstandig, eerlijk en sociaal bestuurd wordt. Maar u kunt beter zelf oordelen. Spots Extra peilde naar de zielenroerselen van de lijsttrekker die uit zichzelf al te bescheiden blijft.

 

Welke realisatie schenkt u het meest voldoening ?

 

Patrick De Smedt: “Het opvallendste resultaat van de voorbije bestuursperiodes is dat we de stadsfinanciën gezond gemaakt hebben. Twaalf jaar geleden vertrokken we met een miljardenput als erfenis van de vorige coalitie, geleid door de CVP. De ronduit slechte financiële situatie werd weggewerkt en toch werd er nog zeer veel gerealiseerd. De toestand is nu onvergelijkbaar beter. Maar daarom kunnen we nog niet op beide oren slapen. Aalst heeft een pensioenschuld van 5 miljard frank. Via de vorming van een eigen pensioenfonds werd al 500 miljoen opzij gezet. Ook de volgende jaren moet het pensioenfonds verder gespijsd worden.”

                                                                                             

“Van een belastingverhoging kan geen sprake zijn. Van een verlaging ook niet.”

 

Geld vinden

 

Dat is een mooi verhaal, maar de vraag is of de stadsfinanciën de volgende jaren gezond kunnen blijven. Een nationaal  doorgevoerde belastingsverlaging zal gevolgen hebben voor de stadsinkomsten : de gemeenten zullen minder ontvangen. Bedreigt dit het financieel evenwicht ?

 

PDS: “Het gezond houden van de financiën is inderdaad de grote zorg van het volgende bestuur. Dat zal niet zo eenvoudig zijn omdat er zaken op ons afkomen waarvan we moeilijk de gevolgen kunnen inschatten. De belastingverlaging met haar gevolgen voor de plaatselijke opcentiemen is er slechts één van. Wat zal de politiehervorming aan de gemeenten kosten ? In welke mate zullen onze inkomsten dalen als gevolg van de liberalisering van de energiemarkt? De dividenden uit de intercommunale voor gas en elektriciteit vormen immers een aanzienlijke bron van inkomsten voor de gemeenten. Bovendien is er sprake van het overhevelen van het onderhoud van gewestwegen naar de steden, wat opnieuw meer kosten met zich zou meebrengen. De inspanning voor het pensioenfonds, waarover ik het al had, moet voortgezet worden. En wat wordt het met de ziekenhuistekorten die we moeten bijpassen ?

Het voorgaande hoeft echter niet tot pessimisme te leiden. Er kunnen nieuwe inkomsten gevonden worden. Wellicht zullen onze aandelen van Telenet en van Dexia, het vroegere Gemeentekrediet, te gelde kunnen gemaakt worden.”

 

De inkomsten uit een verkoop van aandelen zijn een forse opsteker, maar blijven eenmalig. Wat zult u doen om blijvend de begroting in evenwicht te houden ? Misschien de belastingen verhogen ?

 

PDS : “Van een belastingverhoging kan absoluut geen sprake zijn. Ik stel klaar en duidelijk dat we, toch voor de periode die we nu kunnen overzien, de belastingen op hetzelfde peil moeten houden. Dat is niet laag, maar ook niet te hoog. De belastingdruk in Aalst ligt op ongeveer hetzelfde niveau als het gemiddelde van de centrumsteden. Belastingverlaging is echter evenmin aangewezen. Een belastingverlaging aan de bevolking voorspiegelen, zoals CVP en VU-ID21 doen, is regelrecht politiek bedrog. Het zou de stad opnieuw tot de rand van het faillissement leiden en de noodzakelijke dienstverlening aan alle inwoners ondermijnen. Volgens de meerjarenplanning zal de financiële reserve reeds in 2003 opgebruikt zijn.

Dit gezegd, moet het investeringsbudget voor zaken die rechtstreeks aan de bevolking ten goede komen, verhoogd worden. De kost van de centrumrol die Aalst speelt voor de omliggende gemeenten, de werkingskosten en de hoge personeelskost samen, zorgen ervoor dat er te weinig geld zal overblijven voor de noodzakelijke investeringen in wegen, riolering en gebouwen.

Het geld zal dus moeten gevonden worden door nog efficiënter, beter, sneller en tegen een lagere kostprijs te werken. Tegelijkertijd moeten de beschikbare middelen herverdeeld worden.”

 

Met Vlaams vice-premier Steve Stevaert (2de van links) : “De tijd is voorbij dat lokale politici dossiers konden doordrukken. De minister eist dat er in iedere stad een mobiliteitplan komt.”

 

Zijn alle mogelijkheden dan nog niet uitgeput ?

 

PDS: “Voor de kost van de centrumfunctie kan de vraag gesteld worden of sommige zaken niet intercommunaal moeten georganiseerd worden, dus met inbreng van de omliggende gemeenten. Het zwembad of het cultureel centrum, bijvoorbeeld, staan ook ter beschikking van inwoners van andere gemeenten. Men zou kunnen overwegen om deze te betrekken bij het beheer en de financiering ervan. Dat dit niet ondenkbaar is, bewijst de manier waarop het nieuwe dierenasiel zal georganiseerd worden via de Intercommunale Land van Aalst (ILVA). Alle gemeenten die deel uitmaken van de intercommunale dragen onrechtstreeks ertoe bij.

Voorts moeten we de investeringen anders benaderen. Vandaag voeren wij eerst alle ‘vaste’ opdrachten en taken uit, betalen de werkingskosten en zien daarna wat er overblijft. Dat bedrag wordt dan het pakket investeringen. Dit is een verkeerde manier van werken. We moeten omgekeerd redeneren : eerst de investeringen vastleggen die aantoonbaar structureel en beleidsmatig noodzakelijk zijn en daarvoor in de middelen voorzien. De vraag is of de stad nog alles zal kunnen doen. Toch moet het naast de kerntaken mogelijk blijven om een goed cultuur-, jeugd-, sport- en welzijnsbeleid uit te bouwen. Het juiste evenwicht is moeilijk te vinden.”

 

Zelf doen

 

Voor een socialist beweegt u zich nu op glad ijs. Horen wij een verdoken pleidooi voor privatisering ?

 

PDS : “Ik ben geen voorstander van privatisering of uitbesteding van werk aan de privé-sector. Stadspersoneel kan goed georganiseerd en met een zekere flexibiliteit perfect dezelfde kwaliteit afleveren tegen een vergelijkbare of lagere kost. We hebben al enkele keren door onderzoek de proef op de som genomen. Dit betekent niet dat we niet kunnen leren van de manier waarop de betere privé-bedrijven zich organiseren. Hoewel er in de privé-sector veel wind verkocht wordt, tonen sommige ondernemingen hoe er meer aandacht naar de wensen van de klant kan gaan en hoe deze beter kan worden bediend.

De Aalsterse stadsdiensten hebben hierin al een hele weg afgelegd, maar er is nog ruimte voor verbetering. Inmiddels zijn onze diensten volledig geautomatiseerd. Er kwam een nieuw personeelsstatuut met een betere selectie, vorming en evaluatie, wat de dienstverlening moet ten goede komen.”

 

Welke zaken vallen u het meest tegen ?

 

PDS: “Eén groot probleem overschaduwt de rest: de dossiers waarmee het Vlaams Gewest te maken heeft. Onze stad telt enkele verkeersknelpunten die dringend uit de weg moeten geruimd worden, maar waarvoor we niet alleen kunnen handelen. De hogere overheid ging terecht planmatiger werken. De tijd is voorbij dat lokale politici dossiers konden doordrukken. De minister eist dat er in iedere stad een mobiliteitsplan komt. Dat is een enorm werk, met diepgaande studie, vastgelegd in een uitgebreide procedure. Dit alles verloopt in overleg met de waterwegen. De Lijn, de spoorwegen, enz. Wij zijn volop bezig met de opmaak van dit plan, maar zolang het niet goedgekeurd is, komen er geen beslissingen. Ik denk aan de tunnel onder het kruispunt van de Gentsesteenweg met de Boudewijnlaan en de Siesegemlaan, de doortochten van verschillende gemeenten die er totaal onverantwoord bij liggen, de omleidingweg N41 naar Dendermonde, waardoor het centrum van Gijzegem ontlast wordt, de stationsomgeving en eventueel de sluiting van de ring.”

 

Waarom is het mobiliteitsplan er nog niet, als het zo belangrijk is ?

 

PDS: “Precies omdat het zo’n ingewikkeld werk is en er zo veel betrokken partijen optreden, inbegrepen actiegroepen die geraadpleegd worden. Alle inzichten worden samengebracht in een gemeenschappelijk besluit. Het mobiliteitsplan  zal eind dit jaar klaar zijn, zodat het volgend stadsbestuur met kracht zal kunnen optreden.

Overigens hebben we op zeer veel verschillende terreinen planmatig en sterk voorbereidend werk afgeleverd. Nu komt het erop aan de dossiers ook uit te voeren en er de nodige middelen voor te reserveren. De lijst is lang: structuurplan, plan voor de fietser, signalisatieplan, mobiliteitsplan, plannen van aanleg, welzijnsbeleidsplan, jeugdbeleidsplan, waterzuiveringplan, verkeerscirculatieplan, natuurontwikkelingsplan. Al deze dingen werden grondig en uitvoerig onderzocht en bediscussieerd. Nog niet alle dossiers zijn volledig afgerond, maar de planningsfase loopt wel overal naar haar einde. Wij staan dus echt wel klaar om door te gaan.”

 

Algemeen belang

 

Voor twee initiatieven waarvan de SP vindt dat ze van groot algemeen belang zijn, lijkt u voorlopig in het zand te bijten. Hoe moet het nu verder met de oprichting van een crematorium en de inplanting van een bedrijventerrein aan de Siesegemlaan ?

 

PDS: “In beide gevallen laaide er protest op van een deel van de omwonenden. Ik heb daarvoor begrip, maar de SP blijft hier resoluut kiezen voor het algemeen belang. Er moet een crematorium komen in Aalst. Volgens de wet moet het aansluiten bij een begraafplaats. Wij kunnen niet anders dan de Hoezekouter daarvoor aanspreken spijtig genoeg is de kritiek geïnspireerd door louter eigenbelang en ten dele aangewakkerd of georganiseerd door politieke partijen die het blijkbaar minder goed voor hebben met de belangen van alle Aalstenaars dan ze laten uitschijnen.

Hetzelfde geldt voor de plannen voor een industrieterrein op de Siesegemkouter, in functie van de tewerkstelling. Ik ontken niet dat dit moeilijk ligt: iedereen is voor het behoud van open ruimte en groen, maar we leven in een centrumstad die in het Structuurplan Vlaanderen de opdracht heeft gekregen om 4000 nieuwe woningen te bouwen en 130 hectare nieuwe industriegronden in te richten tegen 2007. De bedoeling is dat Vlaanderen eindelijk eens beter geordend wordt. Men heeft gekozen voor een afbakening tussen stedelijke gebieden en open gebieden, zodat de roofbouw op de open ruimte en de wantoestanden uit het verleden verdwijnen. Wij kunnen en mogen onze verantwoordelijkheid niet ontlopen.”

 

Kan best, maar bestond er echt geen alternatief voor de Siesegemkouter als vestigingsplaats voor een industriezone ?

 

PDS: “Een dertigtal verschillende mogelijkheden werd onderzocht en deze oplossing kwam eruit als de meest aanvaardbare, rekening houdend met de ligging en de oppervlakte. Het enige alternatief is verschillende kleine terreinen versnipperd over het grondgebied leggen, maar dat zou nog veel erger zijn en op verschillende plaatsen hinder veroorzaken. De oppositie heeft van dit dossier – en trouwens ook van het crematorium – een politiek punt gemaakt, maar draagt absoluut een oplossing aan.”

 

 

Met schepenen Patrick Jacobs, Gracienne Van Nieuwenborgh en Dirk De Meerleer.

“Om haar programma uit te voeren, beschikt de SP over bekwame en ervaren mensen”

 

Welke soort bedrijven komt in aanmerking voor vestiging in een nieuwe industriezone ?

 

PDS: “Voor de SP moeten dat niet-vervuilende bedrijven zijn die werkgelegenheid met zich meebrengen. Het aantal arbeidsplaatsen in verhouding tot de oppervlakte, zal het belangrijkste criterium zijn. Voorts is het open en vrij wat daar komt. Wij denken echter niet aan distributiebedrijven. Veel van de beschikbare oppervlakte op bestaande bedrijventerreinen is nu al ingenomen door distributie.”

                                                                                 

 

Met journalist Johan Velghe : “Iedereen
spreekt over informatie aan de bevolking.
Wij leggen de klemtoon op het luisteren
naar spontane initiatieven en ervaringsdeskundigen.”

 

Het groot verschil

 

Wat betekent socialisme ? Waarom zou ik voor de SP kiezen ?

 

PDS: “In het gemeentebeleid zijn alle democratische partijen – uitgezonderd het Vlaams Blok dus – het eens over misschien 80 % van de zaken. Een straat is niet rood, blauw of geel: ze moet er voor iedereen goed bij liggen. Iedereen is voor verkeersveiligheid, iedereen wil een beter milieu, iedereen wil werkgelegenheid. Het is gewoon een zaak van goed beheer, welke ook de bestuurscoalitie is. Dit neemt niet weg dat er nog 20 % overblijft die echt het verschil maakt tussen de partijen. Voor de SP is het heel duidelijk: zij komt op voor sociaal beleid en voor openbaar initiatief, in het algemeen belang. Dit wordt vertaald in talloze kleine en soms grote beslissingen. Socialisten hebben een sociale reflex op alle gebieden. Zij moeten op correcte wijze aan politiek doen, luisteren, maar ook de moed hebben om beslissingen te treffen die misschien niet altijd populair zijn. Het komt er vooral op aan gelijke kansen te scheppen voor iedereen.

De twee voornaamste punten waarop wij verschillen van andere partijen, vormen ook de leidraad van ons programma: respect en solidariteit. Respect voor alle mensen, van gelijk welke afkomst. Solidariteit onderling, maar uitdrukkelijk ook met de zwaksten in de maatschappij. Ten slotte plaatst de SP het algemeen belang boven het individuele of het privé-belang. Dit bewijzen we dagelijks in een reeks moeilijke dossiers. Om dat programma uit te voeren, beschikt de SP over bekwame en ervaren mensen die het bestuur van een stad en een OCMW aankunnen.”

 

 

Het stationsplein : na tien jaar

studiewerk en discussies is de

herinrichting rijp.

 

Aalst moet een democratische stad zijn,  luidt één van uw boodschappen. Het is gemakkelijk gezegd en in naam van de democratie zijn er al veel moorden gepleegd. Wat betekent democratie voor u ?

 

PDS: “Je zal in verschillende partijprogramma’s passages vinden over informatie aan de bevolking, betrokkenheid, raadpleging, openheid, enz. De SP legt echter de klemtoon – en dat is nieuw – op het luisteren naar spontane initiatieven van groepen inwoners. Daarnaast willen we meer werken met ‘ervaringsdeskundigen’, via een raad. Als je bijvoorbeeld een beleid tegen kansarmoede wilt voeren, moet je te rade gaan bij de kansarme mensen zelf. Vanuit hun ervaring zijn zij het best geplaatst om het beleid richting te geven. Mede dankzij de vrijwilligersorganisatie Mensen voor Mensen kregen kansarmen een stem in het coördinatiecomité voor welzijnsbeleid en de woonraad

De ervaringsdeskundigen brengen daar goede ideeën aan. Die mensen een stem geven, is een goed volstrekt normale zaak.

Democratie betekent voorts dat er een verdraagzame sfeer blijft heersen, waarbij vrijheid, rechtvaardigheid en gelijke kansen centraal staan, op alle mogelijke terreinen.”

 

In het Volkshuis : “De verkiezingen gaan over de toekomst,

maar betekenen ook examen afleggen voor de burger.”

 

 

“Gelijke kansen” is een mooie slogan, maar wat houdt hij concreet in ?

 

PDS: “Om gelijke kansen mogelijk te maken, moet eerst en vooral iedereen werk hebben. Een stadsbestuur kan en moet mogelijkheden helpen scheppen waardoor meer mensen aan de slag kunnen en zo een behoorlijk inkomen verwerven. Daarbij stopt het echter niet.

Het is duidelijk dat veel gezinnen financiële problemen kennen, waardoor er zich voor hun kinderen zelfs op school problemen voordoen. Zoals het zich niet kunnen permitteren van naschoolse opvang, uitstappen of middagmalen. Ook op dat vlak moet er voortdurend initiatief genomen worden, alweer liefst in samenspraak met de betrokkenen of hun woordvoerders.”

 

“De investeringen in zaken die de gehele bevolking ten goede komen moeten omhoog. Daarom zullen we op vaste kosten besparen door efficiënter, beter en sneller te werken.”

 

 

 

Iedereen mee

 

Wat dan met de burger die geen bijzondere problemen kent, van financiële of andere aard ? Krijgt hij in uw programma wel voldoende aandacht ? Richt u uw inspanningen niet te veel op minderheden ?

PDS: “We moeten oog hebben voor twee dingen. Het socialisme heeft welvaart gebracht, spijtig genoeg niet voor iedereen, maar toch voor de meeste mensen. Voor degenen die het materieel nog niet goed hebben, zullen we verder blijven strijden. Voor de mensen die het wel beter hebben, verschuift onze inspanning naar meer welzijn. Veel gezinnen en individuen met een redelijk tot goed inkomen, ontsnappen niet aan welzijnsproblemen. Wellicht nemen deze zelfs toe. Ik heb het nu over stress, werkdruk, depressies, spanningen in relaties, individualisering en vervreemding, onveiligheidsgevoelens. De aandacht hierop richten, maatregelen treffen en er goede maatschappelijke dienstverlening voor organiseren, is een nieuwe opdracht voor  het socialisme. Het zich goed voelen in zijn omgeving, het morele en het psychosociale – kortom, de kwaliteit van het leven – winnen aan gewicht.”

 

Psychologische en morele factoren zijn moeilijk te vatten.

Neem nu onveiligheidsgevoelens: objectief bekeken zijn Aalst en Vlaanderen nog nooit zo veilig geweest in heel hun geschiedenis, tenminste als we de verkeersonveiligheid buiten beschouwing laten. Niettemin voelt een deel van de bevolking zich niet helemaal veilig. Wat valt daaraan te verhelpen ?

 

PDS: “Aalst kent een lage criminaliteit en die daalt nog. We kunnen dat bewijzen, cijfers in de hand. Dit heeft te maken met een doordacht preventiebeleid. Dankzij het veiligheidscontract met het ministerie van Binnenlandse Zaken, wordt een veertigtal extra mensen ingezet in de inmiddels degelijk uitgebouwde preventiedienst. Onze wijkagenten en stadswachten leveren goed werk. Bovendien heeft de politie een goed functionerende sociale dienst en een drugscentrum dat preventief en begeleidend werkt. Dit werpt vruchten af, de cijfers spreken voor zich. Zelfs het Vlaams Blok heeft dit in zijn eigen publicaties al meer dan eens toegegeven. Men vraagt zich af welke belangen dit soort partij dient, die er alleen op uit is onveiligheidsgevoelens en ontevredenheid aan te wakkeren. Als er dan toch kleine of grote misdaden gepleegd worden, pakt de politie deze stevig aan.

Overigens heeft een groot deel van de criminaliteit en agressiviteit maatschappelijke en economische oorzaken. Het volstaat dus niet om aan preventie te doen of kordaat en bestraffend op te treden. Dat brengt ons terug op het terrein van voldoende werkgelegenheid, zinvolle vrijetijdsbesteding, voldoende perspectieven en toekomstgerichte opvoeding. Goed veiligheidsbeleid beweegt zich dus op drie sporen  : voorkomen, bestraffen en oorzaken bestrijden.”

 

Tijd voor iets anders ?

 

 

Wat betekenen deze verkiezingen voor u persoonlijk ?

PDS: “Het is zoals het afleggen van een examen voor de burger, die zal uitmaken of mijn partij en ikzelf het goed hebben gedaan de voorbije zes jaar. Natuurlijk moeten verkiezingen vooral draaien om de toekomst, maar dat stuk evaluatie van het beleid is niet weg te denken. Het is ook noodzakelijk. Omdat ik ervan overtuigd ben dat we goed bestuurd en hard gewerkt hebben, hoop ik dat de SP de punten krijgt waarop ze recht heeft. Dit, samen met ons programma en onze sterke, open lijst, belooft een goede uitslag.

Ik hoop echter vooral dat deze verkiezingen in heel Vlaanderen een keerpunt worden, dat ze de tendens naar altijd maar meer egoïsme, individualisme en agressiviteit in deze maatschappij doorbreken.”

 

 

 

 

 

Met echtgenote Fanny en zoon Brent : “Besturen als een goed huisvader”.

 

 

 

Democratisch

 

Openheid

 

Een belangrijke voorwaarde voor stedelijke democratie is openheid in het bestuur. Die openheid moet in twee richtingen georganiseerd worden. De stad moet vooreerst meer inspanningen leveren om duidelijke en begrijpelijke informatie te verstrekken over alle zaken die inwoners aangaan. Tegelijkertijd moet ervoor gezorgd worden dat informatie, opvattingen en bekommernissen van de inwoners op de juiste plaats in het stadhuis terecht komen. Openheid in twee richtingen is de enige manier om maatregelen te treffen die door een meerderheid van de bevolking worden goedgekeurd. Zij zal veel misverstanden voorkomen of oplossen.

Dit alles kan het best systematisch aangepakt worden. Aalst heeft behoefte aan een ambtenaar en een schepen, bevoegd voor communicatie. Klachten moeten behandeld worden door een bemiddelingsdienst, die zich onafhankelijk kan opstellen.

                                                                                  De vrouwelijke SP-kandidaten : gelijke kansen in de praktijk.

 

 

Degelijke informatie is trouwens de basis van rechtstreekse deelname en invloed van de inwoners aan het bestuur. Zij kunnen dit goed en efficiënt doen via buurtwerk, adviesraden, allerlei bewonersinitiatieven, een raad van “ervaringsdeskundigen” (dit zijn mensen die en probleem aan de lijve hebben leren kennen), hoorzittingen en raadplegingen. De SP wil deze soort zaken stimuleren.

Ook het internet zal helpen bij de contacten tussen stadsbestuur en inwoners. De SP wenst meer publieke toegangspunten (bijvoorbeeld in de bibliotheek) en een elektronische postbus voor iedereen. Wie een beetje vertrouwd is of wordt met het gebruik van het internet, kan dan gebruik maken van een elektronisch loket.

 

Klantvriendelijkheid

 

Stedelijke democratie is echter meer dan overleggen. Elke keer dat u de stad ergens voor nodig heeft, moet u correct bediend worden. De stad en haar diensten beschouwen u als klant. Als het aan de SP ligt komt het tot klare richtlijnen voor het personeel over de wijze waarop het u klantvriendelijk behandelt. Voorts moeten de gebouwen waarin de publiek toegankelijke diensten van stad en OCMW gevestigd zijn toegankelijker gemaakt worden (voor mensen met een handicap) en beter verspreid over het grondgebied (verbetering of uitbreiding dienstencentra in deelgemeenten en wijken).

Bij al het voorgaande horen inspanningen om u beter wegwijs te maken. Het volstaat immers niet dat diensten er zijn en goed functioneren, u moet ze ook vlot en snel weten te vinden.

 

 

“De twee voornaamste punten waarop wij verschillen van andere partijen, vormen ook de leidraad van ons programma : respect en solidariteit.”

 

 

Verdraagzaamheid en solidariteit

 

De democratische waarden vrijheid, rechtvaardigheid en gelijke kansen zullen door de SP, samen met anderen beschermd worden tegen extreem-rechts en verder uitgebouwd. Racisme en onverdraagzaamheid, uit welke hoek het ook komt en hoe de uitingen ook zijn, vormen een inbreuk op de mensrechten. Voor wie er mocht aan twijfelen : voor de SP    kan er geen sprake zijn van gelijk welke vorm van politieke samenwerking met extreem-rechts.

 

                                  

 

Met de drie SP-kandidaten van buitenlandse afkomst : respect voor en solidariteit met iedereen.

 

 

Welvarend

 

Actieve welvaartstaat

 

U heeft ongetwijfeld al gehoord over de “actieve welvaartstaat”, een begrip dat door SP-minister Frank Vandenbroucke werd gelanceerd. Het idee is eenvoudig, de realisatie ervan vergt echter grote inzet. In feite gaat het om drie hoofdzaken :

-         iedereen die in aanmerking komt voor de arbeidsmarkt, moet kunnen werken

-         de overheid moet actief gelijke kansen garanderen aan iedereen

-         iedereen moet van een goede sociale bescherming genieten.

 

Meer werk

 

Hoe pakken we dit concreet aan ? Zorgen voor meer werk is de eerste stap. In onze stad is er meer werkloosheid dan gemiddeld in Vlaanderen. Dat kan en moet beter. De SP wil daarom dat er een stedelijk werkgelegenheidsplan opgesteld en uitgevoerd wordt. Dit plan zal tot stand komen in overleg met de betrokken overheidsdiensten, en de vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers.

In ieder geval staat de uitbreiding van de ruimte voor bedrijven voorop. Een nieuw bedrijventerrein op de Siesegemkouter is het opvallendste plan (en een absolute noodzaak). Nabij de E40 kan bovendien de inplanting van kantoren voor telewerk worden aangemoedigd. Veel werk kan verder geschapen worden in de sociale sector, met behulp van overheidssteun. Wij denken aan kinderopvang, verzorging, boodschappendiensten, bewaking, vernieuwing van woningen, lokale buurtdiensten en de uitbouw van het Plaatselijke Werkgelegenheidsagentschap (PWA) en de Dienstenbanen.

Tewerkstelling via de OCMW-diensten moet worden uitgebreid tot werkloze personen die geen recht hebben op het bestaansminimum. In samenwerking met de privé-sector moeten er sociale uitzendkantoren komen. Voor werklozen die het zelf niet goed zien zitten of weinig kansen krijgen, is stapsgewijze begeleiding nodig met oriëntatie, opleiding en werkervaring.

In “werkwinkels” – waarvan er onlangs één geopend werd – worden werkgevers en werkzoekenden vlotter met elkaar in contact gebracht. In zo’n werkwinkel zijn de verschillende diensten en organisaties die met “werk” te maken hebben samen ondergebracht.

 

Eigen personeel

 

Voor het eigen personeel zal de SP een sociaal personeelsbeleid blijven verzoenen met de regels van modern en goed management. De klemtoon ligt op het verbeteren van de kwaliteit van onze medewerkers door opleiding en motivatie, en door systematische beoordeling. Wie goed werk aflevert, wordt beloond. Wie er met de pet naar gooit, doet dit niet straffeloos. Deze aanpak werd al eerder ingezet, maar vraagt nog verdieping. Nu echter is al duidelijk dat een grote meerderheid van het stadspersoneel vlot mee opstapt in de richting van betere prestaties ten dienste van de bevolking.

Zeker is dat er komaf werd gemaakt met vriendjespolitiek en politieke benoemingen. Bekwaamheid en motivatie staan nu voorop bij aanwervingen en bevorderingen.

Waar mogelijk, zal de SP in overeenstemming met de hoofdlijn van haar programma, positieve maatregelen treffen voor gelijke kansen in de stadsdiensten en het OCMW.

 

Middenstand en landbouw

 

U bent er zich misschien niet altijd van bewust, maar de middenstand en de winkelcentra zorgen voor een pak werkgelegenheid. De aanstelling van een manager voor de middenstand, die zich bezig houdt met commerciële vraagstukken en leefbaarheid, zal deze economische activiteit verstevigen. Dit komt de hele bevolking ten goede.

In de landbouw zal duurzame, kleinschalige en biologische activiteit gesteund worden door voorlichting, het ter beschikking stellen van standplaatsen op de markt en afname door de stadsdiensten. Aandacht zal ook geschonken worden aan de rol van de landbouw in het behoud van natuur en landschap, en aan de beperking van het pesticidengebruik.

 

Over de grenzen

 

Aalst, en zeker de SP, staat niet onverschillig tegenover het schreeuwende onrecht in de wereld. Wat vindt u van honger, oorlog, misbruik van kinderen in fabrieken en gruwel die daarmee gepaard gaat ? Wij blijven een steentje bijdragen aan verbetering door op te komen voor rechtvaardige wereldhandel, solidariteit, duurzame ontwikkeling en vrede. Daarvoor steunen we projecten en bewustmakingsacties.

Evenzeer kunnen we beter de kansen aangrijpen, die Europa ons via subsidie biedt om onze streek te ontwikkelen. Een speciale dienst die zich hierop toelegt, moet er komen, misschien in samenwerking met de omliggende gemeenten.

 

 

 

Met Kamiel Sergant (Mensen voor Mensen) : “Werk voor iedereen is de basis voor welvaart en welzijn.”

 

 

 

 

Leefbaar

 

Natuur en leefmilieu

 

Iedereen – minder begoed of rijk – heeft recht op een gezond leefmilieu en op genieten van de natuur. Ligt dit niet voor de hand ? Misschien wel, maar de realiteit is nog altijd anders. Ook op dit terrein gaapt er nog een sociale kloof, die de SP wil dichten. Hoe dan ?

Waar leefmilieu of natuur bedreigd wordt door economische of privé-belangen, moet het algemeen belang voorop staan.

Wij zullen blijven milieuovereenkomsten afsluiten en investeren in, bijvoorbeeld, duurzaam gebruik van hemelwater en het verbeteren van het rioleringsstelsel. Daaraan werd al hard gewerkt, maar de inspanning zal nog opgevoerd worden. Wateroverlast wordt in grote mate veroorzaakt doordat de bodem wegens de bebouwing niet meer alle water kan opslorpen. Dit verschijnsel leidt tot overbelasting van de riolen en het waterzuiveringstation. Daarom moet het hemelwater al aan de bron worden afgekoppeld. Dus maakten we een waterput verplicht bij nieuwbouw. Bij vernieuwbouw kan een toelage bekomen worden.

Voorts hebben we dringend één of twee bijkomende containerparken nodig. Daaraan wordt gewerkt en binnenkort mag er een doorbraak verwacht worden voor een containerpark op het Wijngaardveld.

Een leefbaar milieu heeft ook te maken met voldoende groen. Zeer veel huizen in de stad hebben geen tuin. In die wijken zorgt een groenbeleid voor meer open ruimte en publiek toegankelijke tuinen. In de buurt van de watertoren, bijvoorbeeld zullen het domein Schelfhout en de tuin van de gemeenschapsschool Eikstraat kunnen opengesteld worden. Er moet trouwens niet alleen méér groen  komen, bestaande groenzones kunnen aaneengeregen worden tot grotere gehelen. Dit alles kan door planning op basis van een inventaris. Een minimumnorm voor de aanwezigheid van groen moet vastgelegd worden.

Een probleem dat dringend een oplossing vereist, is dat er weliswaar veel en strenge regels bestaan inzake milieuvergunningen – dat is goed – maar dat er weinig of geen controle uitgeoefend wordt  op de naleving ervan. Totnogtoe nam de stad zelf geen initiatief om controles uit te voeren, wegens personeelsgebrek, en greep ze pas in als er klacht ingediend werd. Dat moet veranderen. Enerzijds door gerichte en systematische controles op de naleving van de milieuregels, anderzijds door voorlichting en overleg (op hoorzittingen).

 

Verkeer en mobiliteit

 

Dringend is hier het afronden en toepassen van het mobiliteitsplan.

De SP is voorstander van basismobiliteit voor iedereen. Daarom kwam eerder dit jaar het gratis busvervoer voor min-12-jarigen en 65-plussers in voege. Wij stellen voor dit uit te breiden tot alle mensen van gelijk welke leeftijd, die onder een bepaald inkomen zitten. Daarenboven willen we het openbaar vervoer stimuleren door meer en betere verbindingen, het inleggen van belbussen, het organiseren van vervoer van op parkings aan de rand van de stad en het reserveren van rijstroken voor bussen.

In de woonzones en de omgeving van scholen voeren we systematisch de zone 30 in, naarmate er daarvoor middelen beschikbaar zijn. Daarmee gaan we door. Het parkeerprobleem zal opgelost worden met randparkings aan de verschillende grote toegangswegen, van waar gratis stadsbussen voor de verbinding met de binnenstad zorgen. Ook een parking voor vrachtwagens moet er komen.

                                                                                 

Het totaalplan voor fietsers moet uitgevoerd worden, met bijzondere aandacht voor de schoolroutes, de verbindingswegen tussen de deelgemeenten en het stadscentrum en gevaarlijke oversteekpunten.

Een algemene verlichting van de verkeerslast en veiliger verkeer kunnen vooruit geholpen worden door vervoerplannen voor bedrijven en scholen, die efficiënter en minder autogebruik bevorderen.

 

Werken voor waterzuivering : na afloop onzichtbaar, maar uiterst belangrijk

 

Ruimtelijke ordening

 

 

Een goed ruimtelijk beleid vereist planning. Elke beslissing blijft echter een evenwichtsoefening tussen verschillende belangen en verlangens die niet altijd te verzoenen zijn. Hoe dan ook wordt de basis voor het beleid van de toekomst gevormd door de afbakening van het stedelijk gebied, het mobiliteitsplan en het uit het Vlaamse Structuurplan voortvloeiende Ruimtelijk Structuurplan Aalst.

De schaarse open ruimte moet worden behouden door het afremmen van de bebouwing buiten de dorps- en stadskernen. Daarentegen moet de bewoning worden bevorderd binnen de bestaande centra waar wonen, werken, winkelen en sociale diensten al onderling verweven zijn. Dus zal er maximaal gebruik gemaakt worden van bestaande gebouwen en infrastructuur, en nieuwbouw, in deze centra. Dit moet gepaard gaan met behoeftestudies. Om natuur en groen in zijn geheel te behouden, is de uitbreiding ervan aangewezen. Op die manier moet het verlies van open ruimte worden goedgemaakt. Dit kan door de aankoop, de huur of het beheer van natuur- en bosgebieden door de stad, eventueel in samenwerking met natuurverenigingen.

Voorts zal elke bouwvergunning pas worden afgeleverd als ze beantwoordt aan de voorschriften en aan goede ruimtelijke ordening. De burgers moeten hierover volledig en correct geïnformeerd worden om te vermijden dat ze vergissingen begaan. Waar er misdrijven of overtredingen vastgesteld  worden, zal de stad haar verantwoordelijkheid nemen.

 

Welzijn

 

 

In Mijlbeek kwam er een nieuw rusthuis, in Moorsel Serviceflats

 

 

Welzijn en zorg voor voor iedereen

 

Welzijn heeft vele facetten. In de grond gaat het om “zich kunnen goed voelen” in het dagelijks leven. Iedereen van ons weet dat dit niet altijd lukt. Soms ligt dit aan de onvoldoende aanwezigheid van voorzieningen die het leven comfortabeler of draaglijk maken, soms aan problemen waarop niemand helemaal vat kan krijgen (zoals oud worden, ziekte of ongeluk). Wat kunnen we wél doen ?

 

De SP onderschrijft het meerjarenplan van het coördinatiecomité voor welzijnsbeleid, een samenwerkingsverband tussen de stad, het OCMW en privé-verenigingen uit de welzijnssector, en neemt dit in grote mate over in zijn partijprogramma. Zegt Patrick De Smedt : “Belangrijk is ook daar de gedachte van het ene loket. Zoals we al een woonwinkel en een werkwinkel hebben, zal er een sociaal huis komen waar openbare diensten en privé-organisaties zullen samen zitten, en waar mensen terechtkunnen met alle sociale problemen, zowel voor eerste hulpverlening als voor doorverwijzing.”

Welzijnsbeleid i voor de SP geen apart domein dat alleen maar toegewezen wordt aan specialisten en dat men voor de rest zijn gang kan laten gaan, al dan niet voorzien van voldoende middelen. Neen, welzijnsbeleid moet aan bod komen in alle beleidsdomeinen. Een voorbeeld hiervan is de invoering van de kansenpas voor mensen met een laag inkomen, die hen toelaat actief en tegen een lage prijs deel te nemen aan het cultureel leven. Gelijkaardige stappen moeten ook op andere terreinen gezet worden.

 

Senioren en kinderen

 

Een van de grootste uitdagingen van de volgende jaren wordt waardig ouder worden. “Door het verruimen van de thuismogelijkheden zullen we inspelen op het verlangen van bejaarden om zo lang mogelijk thuis of in familiekring te wonen”, legt Patrick De Smedt uit. “Het project van de vzw De Toekomst, dat in de Sint-Kamielstraat zal uitgevoerd worden, zal voor begeleiding van bejaarden zorgen vanaf het ogenblik dat ze slechts lichte hulp nodig hebben, tot het moment van overlijden. Er komen seniorenwoningen voor mensen die zich nog volledig zelf kunnen behelpen. Daarnaast is er voorzien in serviceflats, met een basisdienstverlening en toezicht. In een dagopvangcentrum kunnen overdag en tijdens vakanties mensen terecht die inwonen bij werkende kinderen. Er komt een rustoord, met voorzieningen voor demente bejaarden, en ten slotte zal er stervensbegeleiding voorhanden zijn.”

Aan het andere uiteinde van de levenscyclus staan de kinderen. De SP huldigt het principe dat iedereen het recht heeft een job te combineren met ouderschap. Patrick De Smedt : “Het aanbod van kinderopvang is nu reeds zeer uitgebreid, maar moet beter afgestemd worden op de steeds onregelmatiger wordende werktijden van ouders. Ook hier stellen wij voor om onder een bepaalde inkomensgrens de opvang gratis te maken of vrijstellingen te verlenen.”

 

Gezondheid

 

Inzake gezondheid ligt de rol van de stad vooral in het aanmoedigen van gedragsverandering en het nemen van elementaire voorzorgen. Zo komt de SP op voor het stimuleren van het gebruik van biologische landbouwproducten, en voor preventie-inspanningen ten aanzien van AIDS (onder meer plaatsing van condoomautomaten), roken, drugs- en alcoholmisbruik, en ongezond voedingsgedrag. Op verscheidene van deze terreinen werd en wordt al initiatief genomen.

Opvallend is dat – alweer – armoede gezondheidsproblemen veroorzaakt of verergert. Daarom moet het stadsbestuur oog hebben voor “medische onderconsumptie”. Daarmee wordt bedoeld dat mensen met een laag inkomen te zelden op doktersbezoek gaan, te weinig de beschikking hebben over verzorging of medicatie. Dit kan niet, zeker niet in een maatschappij waarin zeer velen aan “medische overconsumptie” ziek zijn.

Besluit Patrick De Smedt : “Nog voor de bestrijding van de armoede, willen we alle belastingen en retributies laten onderzoeken op hun armoede-effect en op basis daarvan maatregelen treffen. Voor de rest gebeurt er al zeer veel via het OCMW en de privé-organisaties. Het enige wat de stad hier misschien nog kan toevoegen, is het verbeteren van de informatie aan de bevolking over de bestaande mogelijkheden, in begrijpelijke taal.”

 

Welzijnsbeleid : voor een gesmeerde samenwerking tussen stad, OCMW en privé-verenigingen.

 

Bruisend Aalst

 

De jongerenkandidaten op de SP-lijst stelden een gedetailleerde en gevarieerde lijst programmapunten op voor het jeugdbeleid.

 

 

Cultuur, onderwijs, jeugd, sport – Bruisend Aalst

 

Een stad is meer dan een verzameling gebouwen. Het is een plaats waar mensen elkaar ontmoeten, plezier maken, zich ontspannen, vorming en opleiding vinden. Cultuur, onderwijs, jeugd, sport : voldoende onderwerpen om elke dag een dik dagblad te vullen.

Wat dan ook gebeurt. Wij beperken ons tot een zeer schematische voorstelling van de voornaamste SP-programmapunten.

 

Cultuur – in de ruimste betekenis – is een middel tot maatschappelijke integratie. Daarom moet een stad er voldoende gewicht aan toekennen. Zelfs al hoort veel van wat er onder de noemer cultuur verstaan wordt niet tot de verplichte taken. Dit is het terrein bij uitstek waar samenwerking met verenigingen en privé-initiatieven aangewezen is.

In ieder geval heeft ook cultuurbeleid sociale aspecten. Daarom wil de SP de kansenpas voor mensen met de laagste inkomens en bestaansonzekere personen voortzetten, en cultuurcheques invoeren. Maatschappelijke integratie zal gestimuleerd worden door samenwerking met het integratiecentrum en het centrum basiseducatie, met het centrum Netwerk en de buurtwerkingen. Op het vlak van de programmering zal culturele verscheidenheid aangemoedigd worden, alsook de promotie van hedendaagse kunst door eigen en internationaal talent. Er moet een kunstfonds komen en kunst moet, naast de musea, ook naar de straat, openbare gebouwen en zelfs huizen gebracht worden. Het museum Oud Hospitaal wordt wetenschappelijk verantwoord en publieksvriendelijk heringericht. Samenwerking met de musea van Velzeke (Zottegem) en Ename (Oudenaarde) is wenselijk.

 

Nieuwe bibliotheek

 

0ndertussen is de centrale bibliotheek echt wel aan een nieuwe behuizing toe. De huidige ruimte onder het cultureel centrum is te krap geworden voor bezoeker en personeel, zeker nu de bibliotheek ook actief moet gaan werken met de nieuwe media. Gedacht wordt aan de installatie van internetaansluitingen, tegen een voordelige prijs te gebruiken door het publiek. De bestaande filialen blijven bestaan en worden herwaardeerd. Om de bibliotheek nog dichter bij de bevolking te brengen, kan een bibliotheekbus ingezet worden die regelmatig de deelgemeenten en wijken aandoet.

 

Onderwijs

 

Onderwijs  moet toegankelijk zijn voor iedereen. In de praktijk is dit zelfs anno 2000 niet altijd echt zo. Daarom moeten er samen met ouderverenigingen nog meer oplossingen gezocht worden voor het voorkomen of wegwerken van schulden op school. Ieder kind moet kunnen deelnemen aan alle activiteiten, zonder dat dit financiële problemen oplevert voor de ouders. Elke vorm van discriminatie moet bestreden worden en er zal meer aandacht gaan naar sociale uitsluiting (bijvoorbeeld pesten). Voorts zal de preventie van spijbelen en drugsmisbruik niet verzwakken.

Voor het eigen stedelijk onderwijs zijn de prioriteiten het gebruik van moderne communicatiemiddelen, het wegwerken van leerachterstand bij kinderen, de modernisering van schoolgebouwen (Hofstade en Gijzegem) en de openstelling van de infrastructuur na de schooluren.

 

Jeugd

 

Het personeel van de jeugddienst moet verjongd worden. Het beleid zelf zal meer aandacht moeten besteden aan niet-georganiseeerde, kansarme, gehandicapte en migrantenjongeren, zonder daarom de goede samenwerking met de jeugdverenigingen te laten verslappen. Niet onbelangrijk is de vrijwaring van het “recht op fuiven”. Eén zaak is de bouw van een geschikte zaal tegen een laag gebruikstarief (in het project Keizerspoort) die het verdwijnen van bestaande zalen moet opvangen. Een ander punt is het plegen van overleg en het maken van goede afspraken om hinder te beperken en veiligheid te verhogen. Een zeer gedetailleerde en gevarieerde lijst voorstellen met betrekking tot het jeugdbeleid is opgenomen in het SP-programma. Dat kan opgevraagd worden via de website http://www.aalst.sp.be.

 

Sport

 

Sport is een sociaal gebeuren, de steun van de stad moet gaan naar recreatieve sportbeoefening. Het is niet onze taak om de dagelijkse werking van topsportclubs te betalen of te ondersteunen. Infrastructuur kan eventueel wel ter beschikking gesteld worden, maar deze moet dan ook open staan voor andere verenigingen. Tegelijk moet de stadsinfrastructuur voor jeugdsport gratis worden. Er is ongetwijfeld nood aan een bijkomende volwaardige sporthal.

 

Veiligheid

 

Voorkomen en oorzaken aanpakken

 

In Aalst is de criminaliteit beperkt en ze daalt nog door goede preventie. Moet er dan niets meer gebeuren ? Toch wel, er bestaan nog pijnpunten. Maar (blijven) voorkomen is beter dan genezen.

 

Een bepaalde politieke partij, die we niet bij naam zullen noemen, probeert stemmen te winnen door de mensen angst aan te jagen, door haat, agressiviteit en onverdraagzaamheid aan te wakkeren. Als we haar moeten geloven, zijn ons leven en onze bezittingen permanent in gevaar. Diezelfde partij echter heeft in haar eigen publicaties al meermaals moeten toegeven dat Aalst een veilige en leefbare stad is. De SP voelt zich daardoor niet gevleid, maar het is toch een referentie. Aan rattenvangers en schreeuwers hebben we dus geen behoefte, wel aan snel ingrijpen waar nodig en aan voorkomen waar mogelijk.

 

Echt en vermeend

 

De statistieken van het gerecht en de politie enerzijds en de beleving van onveiligheid door mensen liggen niet altijd in dezelfde lijn. Bovendien is elke misdaad er één te veel, ook al valt het bij ons minder voor dan in andere centrumsteden. Snel en kordaat optreden bij misdaden en overtredingen is een eerste middel om zowel de echte als de vermeende onveiligheid tegen te gaan.

Voorts is het van belang dat problemen tijdig opgespoord worden. Dat kan alleen door op georganiseerde wijze te luisteren naar de bevolking. Middelen daartoe zijn, naast individuele stappen, een jaarlijkse bevraging over de veiligheid, buurtoverleg en het gebruik van meldingskaarten.

 

 

“Eigenlijk staat het gehele SP-programma in het teken van meer veiligheid.”

 

Veel belangrijker nog is voorkoming. De preventiedienst, samen met een preventieraad, heeft een rol te spelen in de bewustmaking van de informatie aan de bevolking (bijvoorbeeld bij het voorkomen van gauwdiefstallen of inbraken). Daarnaast is er de bestuurlijke en politionele preventie. Bestuurlijke preventie is, bijvoorbeeld, opstellen van hondentoiletten, zorgen voor goede straatverlichting, overleg met scholen in verband met drugsmisbruik. Politionele preventie is dan optreden tegen hondenpoep, patrouilles in wijken waar zich problemen zouden voordoen, ontradingsacties tegen drugs in scholen en uitgangsbuurten.

                                                                                  

 

Stadswachten staan ter beschikking voor de melding van kleine problemen, terwijl wijkagenten ook de sociale controle helpen verstevigen. Een goed uitgebouwde sociale dienst bij de politie zorgt voor slachtofferopvang.

Het nieuwe politiehuis staat symbool voor de juiste aanpak van veiligheidsproblemen :

 ingrijpen, voorkomen en oorzaken aanpakken.

 

 
Alle terreinen

 

Tot het voorkomingbeleid behoren ook het herstellen van de leefomgeving (door goede ruimtelijke ordening, bestrijding van verkrotting en leegstand, verkeersveiligheid, netheid) en het versterken van de sociale structuren (sociale contacten, buurthuizen, betrokkenheid bevolking bij projecten). Misschien niet alle, maar toch zeer vele misdaden hebben een maatschappelijke achtergrond of oorzaak. Een veiligheidsbeleid dat hiermee geen rekening houdt, lost de problemen niet op, maar verergert ze nog. Daarom moeten alle onderdelen van het stadsbestuur en de diensten betrokken worden bij een sociaal beleid, dat een deel van de oorzaken van criminaliteit helpt wegnemen. We hebben het nu over armoede, slechte huisvesting, werkloosheid, hopeloosheid, vereenzaming, ongecontroleerde en te zeer uitgebuite vrijetijdsbesteding. Eigenlijk staat het gehele SP-programma in het teken van meer veiligheid, precies omdat het deze zaken aangepakt.

 

Wonen

Wonen – aantrekkelijk en betaalbaar

 

Een gezonde en betaalbare woning voor iedereen is het doel, maar inmiddels blijft de nood daaraan groot. De overheid moet sociale correcties aanbrengen op het harde marktmechanisme van vraag en aanbod.

                                                                                              Hoewel er de voorbije jaren al honderden nieuwe sociale woningen bijkwamen, meent de SP dat er minimum 60 eenheden per jaar moeten bijkomen. Dit zal bij voorkeur gebeuren door kleinschalige projecten, ook in de deelgemeenten. Deze projecten moeten gedeeltelijk gericht zijn op bijzondere groepen, zoals alleenstaanden en gehandicapten. De stad moet de motor spelen en coördineren, en zelf initiatief nemen via de grondregie (verkoop van gronden). Tot haar opdracht behoort ook het ter beschikking houden van doorstromingswoningen voor mensen die in een tijdelijke noodsituatie verkeren. De woonwinkel, het sociaal verhuurkantoor en de woonraad zijn belangrijke instrumenten, die nu al goed functioneren, en verder kunnen uitgebouwd worden.

 

 

Door vernieuwing van woonkernen en het verzekeren van voldoende basisvoorzieningen, wordt wonen in dorps- en stadscentra weer aantrekkelijk.

 

                                                                                             

Het reglement op het wonen in kamers moet onder de loep genomen worden in functie van mogelijke misbruiken en wantoestanden.

Sociaal wonen is echter slechts een deel van het verhaal. In alle centra van Groot Aalst is er nog veel werk te verrichten voor een aangename en comfortabele woonomgeving. Het begint al bij de strijd tegen leegstand en verkrotting, die onverminderd moet voortgezet worden. Voor probleemwijken zullen bestaande ontwikkelingsplannen uitgevoerd (bijvoorbeeld op de rechteroever) en nieuwe plannen opgesteld worden (bijvoorbeeld watertorenwijk). De heraanleg van openbaar domein en het wegwerken van probleemruimten moet versneld worden. Nieuwe woningbouw in buitengebieden zal afgeremd worden, terwijl kleinschalige bouw, het wonen in de gemeentelijke en stedelijke wooncentra (onder meer door wonen boven winkels) zal aangemoedigd worden. Dit belet niet dat er verkavelingen voor gemiddelde inkomens nodig zijn.

In het algemeen moet ervoor gezorgd worden dat elke wijk of buurt beschikt over een minimum van basisvoorzieningen, zoals voldoende groen, winkels, een bushalte, een telefooncel, zitbanken en speelruimte. Als we daarin vooruitgang boeken, kunnen we jongeren en pasgehuwden, maar misschien ook ouderen overtuigen van de aantrekkelijkheid van wonen in de stad of de dorpskern.

 

Wegen en gebouwen

 

Goed beheer en onderhoud

 

Koken kost geld, werken aan infrastructuur kost schatten. Soms zijn de dure werken onzichtbaar, een andere keer wekken ze ergernis omdat ze tijdelijk hinder veroorzaken. En toch moeten ze gebeuren. Een kort overzicht van een minimumprogramma, dat begrensd wordt door de financiële middelen.

 

Tientallen wegen verkeren in een bedenkelijke staat. De hoogstnodige kredieten voor herstelling moeten vrijgemaakt worden. De vernieuwing en het onderhoud van het wegennet moeten planmatig gerealiseerd worden. Bij de wegen die dringend aangepakt moeten worden vinden we onder meer de Sint-Kamielstraat met de omgeving van de watertoren, de omgeving van de kapel in Herdersem, de omgeving van de Zeebergbrug, de Dries in Nieuwerkerken, de omgeving van de Binnenstraat en de Affligemdreef. De SP wenst ook op vrij korte termijn de vernieuwing aan te pakken van het dorpscentrum in Moorsel en van de Hopmarkt en de stationsomgeving in Aalst-centrum.

 

Station

 

Meer bepaald op de herinrichting van de stationsbuurt werd al tien jaar gestudeerd. Dit leverde drie plannen op, maar telken bleek één van de betrokken partners niet akkoord te gaan (ook de NMBS en De Lijn zijn partij). In de eerste plannen werd enkel de herinrichting van het stationsplein onderzocht en niet de problemen er rond. Dat was onvoldoende. Bovendien is het plein zelf te klein voor het combineren van verschillende functies. Het jongste plan is zeer ingrijpend en kreeg het akkoord van een onderzoekscommissie. Een ontwerper werd aangesteld. Er komt een nieuwe weg en het stationsgebouw zou twee voorkanten krijgen, twee gezichten. De pendelparking wordt omgevormd tot busterminal en er komt een parkeergebouw met 800 plaatsen. Een doorgang onder de spoorweg moet de twee voorkanten van het station met mekaar verbinden voor bussen en fietsers.

 

Riolering

 

Wie kan zich voorstellen welk een gigantisch systeem de riolering is ? Aalst telt 350 kilometer riolering, dat is verder dan van hier tot Parijs. Voor de vernieuwing van het stelsel is 130 miljoen frank per jaar nodig, voor het onderhoud 30 miljoen.

Afvalwater komt nu nog op 60 punten in waterlopen terecht. Om deze weg te werken is er nog eens 650 miljoen nodig (waarvan de helft kan gesubsidieerd worden). Dit komt boven op het bedrag van 2 miljard dat reeds in waterzuivering werd geïnvesteerd (waarvan 400 miljoen op kosten van de stad). Door goed stedelijk beheer al dit geld beschikbaar houden, is dus van het grootste belang. Zowel voor de voorziening in zuiver water als om overstromingsgevaar in te dijken.

Om dezelfde redenen zal het opvangen en hergebruiken van regenwater gestimuleerd worden. Waar nodig zullen nieuwe grachten aangelegd worden. Het watergebruik van bedrijven zal onderzocht worden.

 

Gebouwen

De stad Aalst heeft 260 gebouwen in haar bezit. Dat is een rijkdom en een last. Al deze gebouwen moeten – het ene na het andere – worden onderhouden of gerestaureerd. Een restauratiekalender zal opgemaakt worden met voorrang voor het stadhuis, het Oud Hospitaal en de Sint-Martinuskerk.

De lijst van geklasseerde gebouwen moet aangevuld worden met goede architectuur uit de jaren 1920 en 1930. Overigens moet ook een inventaris opgemaakt worden van waardevolle gebouwen of gebouwen met historische betekenis, die niet voor klassering in aanmerking komen. Deze lijst kan gebruikt worden bij het al dan niet verlenen van bouwvergunningen. Waardevolle gebouwen kunnen herkenbaar gemaakt worden met een plaat en beschrijving.

Wat is een mooi gebouw evenwel waard als het verscholen gaat achter reclame ? Een bouwverordening op visueel vervuilende publiciteit zal hier de oplossing bieden, maar ook het algemeen straatbeeld verbeteren.

 

De school in Herdersem : één van de vijf nieuwe stadsscholen.

 

 

Mogen we ook dit even vermelden ?

 

Papier is verduldig, woorden goedkoop. Zeker al er verkiezingen voor de deur staan. Daarom blijven we even stilstaan bij wat Patrick De Smedt de belangrijkste verwezenlijkingen vindt van de voorbije periode. Het overzicht is veel te kort, maar het toont aan dat de socialisten hun woorden in daden omzetten.

 

Waterzuiveringsprojecten zijn niet de populairste : je kan er niemand plezier mee doen en ze zijn ook niet onmiddellijk zichtbaar”, weet Patrick De Smedt. “Nochtans zijn de investeringen in waterzuivering zeer belangrijk. Samen met Aquafin en de Vlaamse Milieumaatschappij hebben we daarin voor 2 miljard geïnvesteerd. Dat was een bewuste keuze, in functie van het milieu en de toekomst. Als het programma zoals gepland afgewerkt wordt tegen 2005, zullen vrijwel alle lozingspunten van vuil water in de beken verdwenen zijn. Daarvoor is nog eens 650 miljoen nodig. De eerste resultaten zijn echter al te zien. In sommige beken is er weer vis, op de Dender wordt opnieuw gehengeld.”

 

Opvallend

 

Opvallender waren het autovrij of autoarm maken van het stadscentrum en de verfraaiing ervan. Ook het verkeersveiliger maken en vernieuwen van de centra van Hofstade en Erembodegem mogen zeer geslaagd heten. Tevens werden enkele volkspleinen verbeterd.

Patrick De Smedt : “Deze inspanningen moeten verder gezet worden, Moorsel moet nu eerst aan bod komen. Voorts onderhouden we een hele infrastructuur : 350 kilometer wegen en riolering, 260 stadsgebouwen. Daarvoor hebben we geen moeite gespaard, maar misschien was dat nog niet genoeg. Nadenken dus over wat we op dat vlak meer kunnen doen. Maar goed, gemiddeld hebben we per jaar 400 miljoen besteed aan de vernieuwing en het veiliger maken van wegen en het opknappen of restaureren van gebouwen. Er zijn vijf nieuwe scholen gebouwd, evenals een stadsarchief, de carnavalwerkhallen, een sportzaal en een nieuw politiekantoor, dat tot stand kwam na een architectuurwedstrijd. Daarop ben ik zeer trots. Deze procedure is voor herhaling vatbaar. Nu zijn we bezig aan de rechtervleugel van het stadhuis, het gemeentehuis van Moorsel en het museum. Het belfort is gerestaureerd, en zo ook de twee stedelijke academies en het gemeentehuis van Erembodegem.”

Het autovrij maken en verfraaien van het stadscentrum

is één van de opvallendste realisaties van de voorbije jaren.

 

 

Strijd tegen armoede

 

Voor de sociale huisvesting, één van de prioriteiten in het beleid van de SP, werd er zeer hard gewerkt. Bijna alle bestaande sociale woningen werden gerenoveerd en er kwamen honderden nieuwe sociale woningen bij, in samenwerking met de huisvestingsmaatschappijen. Mijlbeek kreeg een nieuw rustoord, Moorsel serviceflats voor bejaarden. Er kwam een terrein voor woonwagenbewoners, een sociaal verhuurkantoor en een woonwinkel.

Via het sociaal verhuurkantoor huurt het OCMW privé-woningen en verhuurt ze deze door aan mensen die anders waarschijnlijk niet aan een behoorlijke woning zouden geraken. Momenteel zijn er zo ongeveer 80 woningen in gebruik, maar dat aantal groeit.

Overigens hebben de Aalsterse socialisten niet gewacht op het Charter voor Sociale Gelijkheid (zie blz. 19) om de hand aan de ploeg te slaan. De strijd tegen de kansarmoede werd doelgericht gevoerd. Commentarieert Patrick De Smedt : “Wij nemen deel aan het Sociaal Impulsfonds (SIF), samen met het OCMW en een reeks verenigingen.

 

“Ook zwakkeren kansen bieden”

 

 

Er is heel wat gedaan voor de bestrijding van de kansarmoede als zodanig en voor de verbetering van buurten, vooral op de rechteroever. Er werden plannen gemaakt voor meer open ruimte, groen en speelgelegenheid. Daarenboven is ook in de bouw van een jeugd- en buurthuis voorzien. Dat is allemaal gebeurd met inspraak van de bevolking, via een wijkontwikkelingsplan. Hetzelfde moet gebeuren in andere wijken, vooral rond de watertoren. Dan heb ik het nog niet over de talloze zinvolle initiatieven van het OCMW, die veel nood lenigden.”

Omdat werk de beste remedie is tegen armoede, investeerde het huidige bewind in economische ontwikkeling, onder meer door de aanleg van een tweede industrieterrein op het Wijngaardveld en een KMO-zone aan de Bergemeersen.

Ten slotte speelt Aalst actief in op allerlei sociale tewerkstellingsmaatregelen om ook zwakkeren kansen te bieden. Zo kunnen mensen die om een of andere reden hun rechten inzake sociale zekerheid of werkloosheid verloren, via een baan bij de stad of het OCMW weer in regel komen. “Niet elke gemeente maakt van die mogelijkheid gebruik”, licht Patrick De Smedt toe. “Wij doen dat wel, wanneer de persoon in kwestie of het gezin geen ander inkomen heeft. Op die manier hebben we permanent ongeveer 20 mensen in dienst. Dit systeem moet uitgebreid worden tot herintreders, meestal vrouwen, die hun uitkeringsrechten verloren omdat ze een lange tijd niet beschikbaar waren voor de arbeidsmarkt. Zo zouden zij weer in aanmerking komen voor door de overheid betoelaagde tewerkstelling.”

Alles kan beter ? Ja natuurlijk, maar niemand kan beweren dat Aalst dankzij de SP nog niet ver opgeschoten is.

 

Met Maria Leimbergen, woordvoerster van de Aalsterse zigeuners : “Er komt een oplossing voor de woonwagenbewoners”.

 

 

Charter voor sociale gelijkheid

“Elke straat is even belangrijk”

 

Op het nationaal verkiezingscongres in Antwerpen, op 2 september, kondigde de SP een Charter voor Sociale Gelijkheid af. Elke SP-kandidaat voor de verkiezingen van 8 oktober verbindt zich ertoe de inhoud van dit Charter als rode leidraad voor haar of zijn politiek handelen te gebruiken. We publiceren de tekst graag in zijn geheel.

 

“De sociaal-democratie heeft de gelijke deelname van alle mensen aan de samenleving steeds hoog in het vaandel gedragen. Die volgehouden inspanning heeft tot grote realisaties geleid, politiek, sociaal en economisch.

Maar het werk is nooit af, want telkens opnieuw duiken ongelijkheden tussen mensen op. Soms meteen en voor iedereen zichtbaar, dikwijls ook meer verdoken.

 

Zij ze er voor ?

 

Het creëren van gelijke kansen voor iedereen en het wegwerken van gelijkheid, is zonder twijfel een werk voor onze gemeenten en provincies, de beleidsniveaus die het dichtst bij de mensen staan. Voor sociaal-democraten is er dus nogal wat werk aan de winkel, want in de ene straat is het minder aangenaam leven dan in een andere. Terwijl we er toch zouden moeten van uitgaan dat elke straat even belangrijk is ? Bovendien, in een snel veranderende samenleving dreigen steeds nieuwe vormen van ongelijkheid de kop op te steken. En ook hier zijn gemeenten en provincies uitstekende beleidsniveaus om de ongelijkheden aan te pakken en te maken dat niemand uit de boot valt. De sociaal-democratie is de enige politieke stroming voor wie het wegwerken en het creëren van gelijke toegang en gelijke kansen voor iedereen in de samenleving centraal staan. Jawel, geen enkele andere democratische partij zal daar echt tegen zijn. De vraag is echter of ze er echt voor zijn.

 

 

   Met de ploeg van het progressief trefcentrum

De Nieuwbeek : opkomen voor sociale gelijkheid,

overal in de wereld.

 

Overigens hebben we, laat ons de dingen zeggen zoals ze zijn, als sociaal-democraten bij momenten misschien ook niet voldoende ons werk gedaan. Hebben we, in de gemeenten en provincies waar we mee het beleid voeren, wel altijd genoeg aandacht besteed aan het wegwerken van ongelijkheid en het creëren van gelijke kansen ? Zijn we wel altijd genoeg sociaal-democraat geweest ?

En zelfs al voerden we dan een beleid van sociale gelijkheid, dikwijls is dat ongewild niet gelukt. Omdat we de beleidsdaden in veel domeinen nog veel te weinig controleren op hun sociale resultaten.

Overigens is er nog een andere reden waarom we als socialisten in elke gemeente en in elke provincie willen opkomen tegen ongelijkheid, in bestaande of in nieuwe versies. Nu het economisch en financieel beter gaat, is er geen enkele reden waarom we verschillen tussen min en meer vermogenden niet verder zouden wegwerken.

 

Voor iedereen

 

De SP wil de nieuwe impulsen geven aan een lokaal beleid dat grotere  sociale gelijkheid vooropstelt. Iedereen moet in zijn of haar gemeente en provincie evenveel aan bod komen. Iedereen moet gelijke toegang krijgen tot alle facetten van de lokale en provinciale gemeenschap, tot huisvesting, kunst, cultuur, sport, onderwijs, vorming en opleiding, jobs, veiligheid.

Bovendien moeten we meten welke de resultaten zijn van de inspanningen. Om te vermijden dat we enkel denken dat we goed bezig zijn.

Alle SP-kandidaten verbinden zich ertoe grotere sociale gelijkheid en gelijkheid van kansen als rode draad van hun politiek handelen te gebruiken. Zowel vanuit de meerderheid als vanuit de oppositie zullen ze daartoe acties ondernemen.”

 

 

“Eigenlijk kan de kiezer die positieve verandering wil het beste ervoor zorgen dat de SP de sterkste partij wordt in deze stad.”

 

 

Hoe stemt u geldig ?

 

Wat u zeker niet mag doen is kiezen voor kandidaten op lijsten van verschillende partijen.

Goed stemmen kunt u door het bolletje rood te maken :

 

Als u voor meer dan één kandidaat op de SP-lijst stemt, krijgen al deze kandidaten een volwaardige stem. Uw stem wordt niet versnipperd. U kunt dus perfect verschillende kandidaten op de SP-lijst gelukkig maken. Stem zeker voor de lijsttrekker en de lijstduwer en maak uw keuze uit de andere kandidaten.

 

Patrick De Smedt, lijsttrekker, samen met Gracienne Van Nieuwenborgh, lijstduwer.

 

 

De SP-lijsten

 

Voor de gemeenteraad

Voor de provincieraad

 

1.

Patrick De Smedt

1.

Dirk De Meerleer

2.

Patrick Jacobs

2.

Linda Troyekens

3.

Dirk De Meerleer

3.

Anja Triest

4.

Ann Van De Steen

4.

Tony Swings

5.

Eddie Monsieur

5.

Els Schouppe

6.

Daisy Van Gheit

6.

Siska Germonpré

7.

Roger D’Hondt

7.

Patrick Jacobs

8.

Johan Van Biesen

 

 

9.

Maurice Barrez

 

 

10.

Jacky Philips

 

 

11.

Dylan Casaer

 

 

12.

Christiane Hooghuys-Roelandt

 

 

13.

Willy Merckx

 

 

14.

Rudy Cardon

 

 

15.

Godelieve Neirinckx

 

 

16.

Christiane Tombeur

 

 

17.

Tommy De Kimpe

 

 

18.

William Van Den Steen

 

 

19.

Sara De Moor

 

 

20.

Brigitte Verhaeghe

 

 

21.

Jan Van Wesemael

 

 

22.

Ann De Backer

 

 

23.

Antonio Igual-Pacheco

 

 

24.

Filip Sorgeloos

 

 

25.

Izzet Taslidere

 

 

26.

Leni Boom

 

 

27.

Mohammed Moussa

 

 

28.

Daniëlle Verhulst

 

 

29.

Jos Gavel

 

 

30.

Anja Wellekens

 

 

31.

Gilbert De Blander

 

 

32.

Bart Verbrugge

 

 

33.

Kris De Winne

 

 

34.

Agnes Vinck

 

 

35.

Marc De Smet

 

 

36.

Marietta Van Den Brempt

 

 

37.

Jos Van Herreweghe

 

 

38.

Sandra De Smedt

 

 

39.

Timmy De Wolf

 

 

40.

Enrico Le Clair

 

 

41.

Gracienne Van Nieuwenborgh