De secretaris is ondertussen
ook al 25 jaar werkzaam in het OCMW.
Hij volgde Roger
Ponnet op als secretaris.
Een groter verschil was
niet mogelijk.
Uit het kantoor van
Roger klonk vaak geroep, maar nog niemand heeft ooit
Terwijl Roger Ponnet
alles daags nadien vergeten was, herinnert
Het haast fenomenaal
geheugen leidt er soms toe dat hij haast woordelijke kan weergeven wat op een
bepaalde raadszitting jaren geleden gezegd is nav een voorval van tien jaar
geleden.
Dikwijls wordt door de
raad dan ook een beroep gedaan op zijn
eruditie en dossierkennis.
Zijn advies wordt dan
ook 99 keer op 100 gevolgd, maar … sinds begin dit jaar nog slechts 98 keer op
100!
Wat Roger en Albert
echter wel gemeen hadden was hun sociale bewogenheid.
Bij de secretaris kun
je ook als medewerker steeds terecht, hij verdedigt zijn personeel, maar
verwacht omgekeerd ook de volle loyauteit.
Men zegt mij dat eens
je het, om één of andere reden, bij hem verkorven hebt, je nog moeilijk terug
kan.
Vandaar het gezegde
onder de medewerkers: “Je hebt beter ruzie met de ganse raad dan met de
secretaris.“ Ook ik ben nu gewaarschuwd!
De secretaris drukte
veel meer dan anderen zijn stempel op het OCMW en haar
werking en organisatie.
Hier kan men niet om
heen, hij lijkt soms wel onmisbaar.
Mr de secretaris, ik
mag hier onder ons toch Albert zeggen, Mr de secretaris, nu soms ook zonder
das, proficiat en dank namens ons allemaal voor die jarenlange inzet.
Wij rekenen nog vele
jaren op uw positieve medewerking.