Ik weet dat velen van u verwachten dat ik bij dit
agendapunt toch ook even het woord zou nemen.
Ik doe dit graag voor de collega die jarenlang mijn
running mate in de Aalsterse politiek is geweest.
Na al het moois dat hier vanavond reeds gezegd werd
heb ik mijn bijdrage aan het afscheid van Gracienne als schepen uiteindelijk de
titel meegegeven:
“Vriendschap in de politiek – een politiek van
vriendschap”.
Collega’s, de media tonen niet, of niet altijd, het
fraaiste stukje van de politiek, dat weten we allemaal.
Ze tonen niet de resultaten van een moeilijk debat,
maar de harde discussies in al haar emoties.
Ze citeren niet de warme woorden die worden gesproken,
maar de harde uitspraken die kwetsen.
Ze tonen niet de context waarin wordt gewerkt, maar
het harde feitenmateriaal.
Ze tonen niet de administratieve hindernissen, maar de
vertraging waardoor een dossier niet direct kan gerealiseerd worden.
Toegegeven: de politiek heeft ruwe omgangsvormen.
Politiek is hard en vermoeiend, meedogenloos soms en
zeker ongenuanceerd.
Daar zijn redenen voor.
Wie een oprecht engagement aangaat, en daarvoor ook
mandaat krijgt van de kiezer, moet zijn verantwoordelijkheid opnemen en er tot
het uiterste voor gaan.
Tegenstrijdige meningen en belangen botsen, dat moet
kunnen en ontkent niemand.
Dat is op het federale en gewestelijke niveau zo, en
dat is in onze eigen stad niet anders.
En toch zijn er nog altijd mensen die de handschoen
opnemen, voor hoelang nog overigens?.
Gedreven mensen die het algemeen belang boven dat van
het eigenbelang plaatsen, die het beste van zichzelf willen geven om in de
vuurlinie te gaan staan.
Bewogen mensen die ervan overtuigd zijn dat onze
samenleving met hun inbreng – gesteund door de verkiezingsresultaten - beter,
en rechtvaardiger kan worden.
Politiek is een engagement, een uiting van geloof in
de maakbaarheid van de samenleving. Het opnemen van een politiek mandaat is een
bewijs van dienstbaarheid en van dagdagelijkse
inzet om daar een zo sterk mogelijke bijdrage toe te leveren.
En, jawel collega’s, ook in de politiek kan
vriendschap een voedingsbodem zijn voor engagement.
Sociologen hebben het regelmatig over ,,de
geïndividualiseerde samenleving’’ waar geen plaats meer zou zijn voor
samenhorigheid, gedeelde interesses en solidariteit, waar het sociaal kapitaal
zienderogen slinkt.
Heeft dat ook een weerslag op de vriendschap? Wordt
vriendschap een bedreigd goed?
En als het buiten deze muren al zo moeilijk gaat, hoe
zit het dan met vriendschap er binnen, in de politiek?
Is het juist dat binnen de politiek de functie de
vriendschap creëert? Of wint oprechtheid het op opportunisme?
Een paar jaar geleden (nog voor er sprake was van de facebookvrienden), lanceerde de politieke redactie van De
Standaard de vraag: ,,Is er plaats voor vriendschap in de politiek?’’ als
onderwerp van een internetdebat.
Kan vriendschap de ideologische grenzen overschrijden?
Of wint uiteindelijk het partijbelang?
Er volgde een hele reeks getuigenissen van politici.
Johan Van Hecke beet de
spits af met een overtuigend ja.
Hij beweerde dat hij precies door loyauteit
en vriendschap kon standhouden in moeilijke tijden.
Marc Verwilghen drukte zich
wat voorzichtiger uit door te stellen dat vriendschap in de politiek geenszins
de regel is.
Luc Versteylen wees erop dat
vooral politici veel vriendschap nodig hebben, maar dat de behoefte eraan
slinkt naarmate men de top nadert en macht belangrijker wordt.
En recent bewees het koppel van het jaar - “Wilfried en Miet” - dat politieke vriendschap zelfs liefde kan worden.
Ja dus. Genuanceerd, maar het antwoord is duidelijk:
vriendschap in de politiek is mogelijk, bestaat, en geeft kracht.
En dat, beste aanwezigen, wil ik vanavond extra in de
verf zetten.
Beste Gracienne,
De vriendschap tussen ons is publiek gekend.
Jarenlang zag je de één, dan zag je ook de ander:
“Gracienne en Patrick” en “Patrick en Gracienne” werden jarenlang in één adem
genoemd.
Geen relatie zonder doornen, geen vriendschap zonder
ups en downs, maar met een voldoende dosis oprechtheid, ook in echt moeilijke
politieke situaties.
Omdat vrouwen van Venus
komen en mannen van Mars vulden we elkaar goed aan.
Jij de intuïtie, de emotionaliteit, de
fijngevoeligheid en creativiteit, een netwerker à la feminine
met de talloze kusjes.
Ik ernstig, bezorgd, wikkend en wegend, relativerend,
met een hoog down-to-earth-gehalte en zonder de
kusjes.
Het heeft gewerkt, en het heeft goed gewerkt, en dat
doet het nog altijd.
Deze politieke vriendschap heeft er trouwens ook mede
voor gezorgd dat door de goede samenwerking tussen de zgn. harde en zachte
beleidsdomeinen : openbare werken, patrimonium, cultuur en onderwijs en met de
steun van de andere collega’s talloze realisaties werden in deze sectoren
neergezet.
Gracienne, na vandaag ga je natuurlijk niet helemaal
weg, maar ik zal je wel ,,in de cbs-arena’’, ervoor
en erna, missen.
Maar ik niet alleen.
Het heeft me de voorbije dagen helemaal geen moeite
gekost om alle – jawel, alle – gewezen en huidige leden van de opeenvolgende schepencolles, de topambtenaren, en symbolisch ook één
notoir oppositielid, zij die allen met jou gedurende 20 jaar deze stad hebben
bestuurd, te overhalen om hier vanavond aanwezig te zijn.
Allemaal schreven ze een paar lijnen voor je neer, die
ik hierna wil voorlezen.
En de rode draad in het hele verhaal, en dat heeft
alles met jouw persoontje te maken, is inderdaad….. vriendschap!
Welverdiend met een dikke kus u aangeboden door PDS, uw politieke vriend zoals j’er
dus nu geen meer zal vinden.
Geniet ervan, hier we go:
DANNY
DENAEYER
Gracienne,
Als
sociaal-democratisch familielid,zij het van een duidelijk andere
kleurschakering,wens ik mijn grote waardering voor je uit te drukken:
Steeds
op de bres voor de zwakkere mens,niet door hier of daar een kleefpleister op
een tekortkoming in de organisatie van de maatschappij te plakken,maar door een
structurele aanpak voor te stellen.
Pragmatisch
en toch zelfbewust streven naar de gekozen lijn.
Vriendelijk
en zelfs lief,doch zonder een zweem van zwakheid.
Goede
herinneringen blijven mij bij uit de periode toen wij samen in de oppositie
zaten en ik voorzeker heel wat leerde uit je gegronde en uitgesponnen
tussenkomsten.
Goede
herinneringen blijven mij bij uit de periode toen wij opposanten waren en ik
verplicht was om mijn rekwisitoor duidelijk te verwoorden om eventuële banbliksems te ontlopen.
Gracienne,
Dank
voor je 'zijn'. Dit is geen einde.Ik wens je nog veel jaren inzet voor de
mensen.
Danny Denayer
ILSE
UYTTERSPROT
Gracienne
is en blijft een autoriteit op vlak van cultuur én onderwijs
Ze
kent het politieke spel als geen ander
Ze
kan soms heel verontwaardigd en boos worden , maar is het na enkele minuten al
helemaal vergeten
Ze
is altijd vriendelijk tegen iedereen
Ze
kan speechen uit het vuistje op een meesterlijke manier
Ilse
CHRISTOPH
D’HAESE
Beste Gracienne,
Ik wil je vandaag een prachtig verhaal
vertellen…
Een leraar in Japan gaat een klas met
25 leerlingen binnen en zegt:
Stel dat je moet kiezen tussen
“beminnen” en “bemind worden”. Wat kies je dan?
Allemaal willen ze “bemind worden”. Er
is maar één die zegt: ik wil beminnen. Dat bent U, Gracienne.
Gracienne is altijd die politica geweest
die wil beminnen.
Vandaag beminnen wij U.
En daar kan niemand iets op tegen
hebben.
Het ga je goed…
En als er U ooit iemand zou durven om
U een vervelende vraag te stellen over beminnen, antwoordt dan met de woorden
van Uw partijgenoot: Eh, Alors?
Uw Gemeenteraadsvoorzitter
Christoph
D’HAESE
LUC
MOEREELS
Het
moet zowat 1 januari 1977 geweest zijn toen u, op gracieuze wijze uw intrede
gedaan hebt in de Aalsterse politieke arena.
Bovendien
op een historisch moment nl. de fusie van Aalst met 8
omliggende gemeenten. Als lid van de toenmalige meerderheid BSP PVV VU was uw
rol eerder beperkt tot de baseline.
Maar
vanaf 1983 verliet u die zone toen u als oppositieraadslid moest optornen tegen
middeleeuwse praktijken en een bijna boekverbranding scherp op de korrel nam in
de gemeenteraad.
Een
culturele lente kondigde zich aan in het Aalst van Martens,
De Saedeleer, Daens en Boon
toen u in 1989 schepen van Cultuur en Onderwijs werd.
Als
ik zo uw beleidsperiode als schepen overschouw dan
denk ik te mogen stellen dat “beleggen in cultuur” voor u de kernopdracht was
die u zichzelf hebt opgelegd.
Cultuur
in de meest ruime betekenis van het woord. Aan die doelstelling hebt gij met
ijver en vlijt, dag in dag uit gewerkt.
Ook
in de jaren dat u lid was van de Vlaamse Raad. U hebt aan die doelstelling niet
alleen hard gewerkt maar ze ook gerealiseerd. Vandaag kunnen we gerust zeggen :
“Aalst heeft een boontje voor cultuur”.
Luc
ANN
VAN DE STEEN
De
Bühne is haar ding.
Van
KLV tot Pact
En
op het politieke vlak had zij veel impact.
Met
Toon Hermans kan je stellen
“Als
wij niet samen delen in de straat,
Dan
zal de wereldvrede nimmer komen.
Omdat
de vrede in onszelf ontstaat
In
wat wij samen doen en niet in wat wij dromen.”
Dank
u wel Gracienne.
Ann
EDGARD HOOGHUYS
Over
Gracienne,
Ter
gelegenheid van haar abdiqueren als schepen wordt haar terecht veel lof
toegezwaaid, in die mate dat men haast zou denken dat ze geen defauts heeft… Zij heeft er ! Ze bezit zo exquisiet de kunst van simuleren dat men haar bestendig
toneelspelen niet ten kwade duidt. Toneelspelen is voor haar meer dan een
hobby, het is een eigenschap, een gave.
Neem
nu haar alom gekend “te laat komen”, zelden neemt men haar deze vorm van “entrée en scène” kwalijk omdat zij het doet onbewust gebruik
makend van haar ontwapenende charme en frivool misbruik makend van haar
attributen. Als gewezen collega in het college kan ik erover mee spreken. Het
is ook geweten dat zij lijdt aan het “kiss en
shakesyndroom”, een kwaal die haar benevens veel kiezersstemmen ook vaak bleinen en snot oplevert. Wie over Gracienne meer wil weten
leze het onvolprezen Geel boekje van de Draekenieren.
Gracienne
is een toffe madame, with kisses and warm shakes all the best, we love
you, besamé mucho
Edgard en Christiane.
JOHAN
STIJLEMANS
Gracienne.
Als ik morgen wakker wordt zal de wereld anders zijn.
Mijn kleine aalsterse wereld althans.
We kennen elkaar bijna 30 jaar. 20 ervan delen we de banken in het Belfort. 15
de ovale tafel van de collegezaal.
Samen kijken we terug op zoveel heroïsche, onvergetelijke, hilarische, dolle,
ernstige en ook treurige momenten.
Maar wat bij blijft is vooral de paarse draad die door ons verhaal loopt en
waaraan helder klinkende belletjes hangen.
Belletjes die ons altijd zullen herinneren aan al die mooie momenten; aan onze
strijd voor wat we meenden wat goed en juist was; aan onze liefde voor een stad
die in ons hart gegrift staat; aan de diepe waardering maar vooral de oprechte
vriendschap en genegenheid voor elkaar.
Kameraad.
Als ik morgen wakker wordt zal de wereld anders zijn.
Johan
DENIS
BERGHMAN
Naast
de regelmatige, steeds hartelijke contacten met mevrouw Van Nieuwenborgh, zijn
er toch twee die me in het bijzonder zullen bijblijven omdat zij zeer
uiteenlopend van aard waren.
- Het
eerste betrof mijn ontmoeting met haar in haar hoedanigheid van voorzitter van
de selectiecommissie voor korpschef van de lokale politie Aalst in april 2001,
waar zij samen met de procureur des Konings, de arrondissementscommissaris, de
inspecteur generaal van de algemene inspectie van de federale en de lokale
politie, de directeur coördinator en een universiteitsprofessor het vuur aan de
schenen legde over de gebeurtenissen en geplogenheden in Aalst.
-
De tweede ontmoeting, van gans andere aard, ging door in een Catalaans
restaurant in hartje Barcelona. We hadden toevallig ontdekt dat we een zelfde
weekend hadden uitgekozen voor een bezoek aan deze stad. De vanzelfsprekende
gastvrijheid van mevrouw Van Nieuwenborgh om samen de tafel te delen
resulteerde in een onvergetelijke avond.
Hartelijk
dank daarvoor.
Denis Bergmans, hoofdcommissaris
ANDRE
EMIEL BOGAERT
voluptueuze
vrouw met veel zin voor cultuur
eerlijk
Rood en overtuigd socialist
verloochent
nooit haar afkomst en roots
steeds
dienstig en paraat voor haar partij
stond
altijd open voor andermans ideeën
een
warm mens en voor mij een fantastische collega
wat
ik na de politiek-bloedige maand december 1994 nog
het meest miste, waren mijn maandagse etentjes in De Zwarte Kat met haar en
Patrick
bewaar
steeds de mooiste herinneringen aan een fijne politica.
AE
Bogaert
GILBERT
BOURLON
Gracienne
was een aangename en verstandige vrouw in het College.
Haar
geliefd departement was cultuur en onderwijs.
’s
Avonds ging ze graag met de collega’s een pintje drinken.
En
iets dat zij niet zal vergeten was een computerles in Gent….
Gilbert
PAUL
STOCKMAN
Schepen
Paul Stockman wenst Gracienne in de bloemetjes te zetten voor de volgende
'markante' feiten in haar carrière :
De verwezenlijking van ons stadsarchief : dankzij haar toedracht is dit ' een (of haar) pareltje' binnen onze stad.
Haar jaarlijkse optreden tijdens de carnavalstoet met als topact : zittend in een rolstoel vermomd als moslim(a) met vooraan als opschrift IS-LAM en achteraan MO-SLIM
ROGER
D’HONDT
Beste
Gracienne,
Ik
bewaar van 20 jaar schepenambt bij u een blijvende sociale ingesteldheid. Geen
enkel ogenblik heeft u de basis van uw politieke roeping uit het oog verloren.
Uw medewerking aan het invoeren van een ‘kansenpas’, waardoor cultuur
toegankelijk is gemaakt voor iedereen, is daar een levendig bewijs van.
Onderwijs, cultuur en erfgoed hebben een betere infrastructuur gekregen, wat
nodig was maar vooral niet eenvoudig omdat investeren in cultuur voor vele
collega’s niet evident is. Ik herinner mij onze aanwezigheid in het boekendorp Rédu waar je op een ‘openbare verkoop’ een script van Boon
hebt kunnen aankopen, niet zonder enige pleinvrees voor de reacties in Aalst.
Je hebt finaal verwezenlijkt dat de culturele sité – CC De Werf, Museum en
Archief – aan de Oude Vismarkt een realiteit werd.
Roger
D’Hondt
SERGE
GRYSOLLE
Als
ik aan Gracienne denk
Dan
denk ik aan een echte Aalsterse
Goed
van de tongriem gesneden
Maar
met een gouden hart
Een
babbeltut eerste klas
Maar
met heel veel klasse
Een
straffe Madam
Serge
Grysolle
DIRK
DE MEERLEER
Het
is voor iedereen een gegeven dat 2 van onze sp.a
mandatarissen Gracienne en Patrick altijd samen optrekken: samen campagne
voeren, samen op alle manifestaties aanwezig waren, samen eetfestijnen,
….. .
Toen we in 1989 schepen werden vroegen kwatongen na een tijd of Gracienne
en Patrick in feite geen echt koppel waren.
Wanneer werd gevraagd waarom de mensen dit stelden was het antwoord : ‘ik heb
Gracienne en Patrick deze middag samen in de C& A gezien.
Patrick
was een das aan het kiezen en Gracienne was hem behulpzaam bij de keuze’.
Wij, de andere collega’s uit het college wisten beter: Patrick was niet gewoon
een das te dragen en moest nu wel van Schepen Hooghuys
een das dragen in het college.
En wie van de collega’s had niet graag in de plaats van Patrick geweest met
steeds, ondertussen meer dan 30 jaar, een zo warme en gelijkgezinde politieke
vriendin aan de zijde.
Anderen over alle partijen heen volgden ondertussen hun voorbeeld, maar zeker
niet altijd met evenveel succes.
Maar ook voor ons, de andere collega’s, was Gracienne een prachtige collega.
Dirk.
WILLY
VAN MOSSEVELDE
1946
Gracienne wordt geworpen tussen het puin van WO2, daar vindt men ook een zekere
Willy Van Mossevelde, dus een "boerenjaar".
1976
Eerste politiek mandaat: gemeenteraadslid, tussen de andere gemeenteraadsleden
vindt men ook een zekere Willy Van Mossevelde dus een
politiek boerenjaar.
1988
Na 12 jaar oppositie is de suksescarriere begonnen,
als Schepen van cultuur en onderwijs begint
Gracienne een carrière voor het leven.
In 1994 komt zij opnieuw, maar dan in het CBS, een zekere Willy Wan Mossevelde tegen.
2008
Twintig jaar en 500.000 kussen (aan vriend en vijand) later, met een
parlementair mandaat tussendoor,
zit zij vandaag opnieuw in de gemeenteraad waar alles begon.
Nu als ervaringsdeskundige, gelouterd en gewaardeerd.
Samen terug op de gewone gemeenteraadsbanken kan ik haar alleen maar bedanken
en appreciëren,
voor de collegiale maar vriendschappelijke en fijne samenwerking "streng
maar rechtvaardig", vriendelijk en overtuigend ging en gaat zij nog steeds
door het politieke leven.
Met dank voor de 12 jaar collegiale en "college" samenwerking.
Samen worden wij oud in deze gemeenteraad.
Willy Van Mossevelde
OSCAR
REDANT
Het
is een paar decennia geleden dat wijlen Juffrouw Reynaert
– gewezen onderwijzeres van het Lyceum Aalst) – mij wist te vertellen dat
Gracienne één van de beste leerlingen was die ze ooit in haar klas had. Na 14
jaar (+1maand) samenwerking in het CBS kan ik dat alleen maar beamen.
Gracienne
heeft evenwel nog andere gaven. Toen ik een aantal jaren geleden he genoegen had met haar over de Grote Markt te mogen
stappen, moest ik om de vijf voet stoppen om toe te zien hoe gul ze was in het
uitdelen van kusjes. Recent vernam ik dat ze bovendien ook vrij bedreven is in
het gooien met stylo’s. Hoe dan ook een dikke
proficiat en een even dikke zoen van gewezen collega
Oscar.
IWEIN
DE CONINCK
Een
dame uit de Landbouwersstraat
Steeds
voor cultuur in ‘t stad paraat
Neemt,
velen tot spijt,
Na
20 jaar afscheid
Maar
zal niet zitten nietsen in de Raad
Een
kussende schepen uit Aalst
Haar
stijl was zeker niet het banaalst
Over
zo’n 20 jaar
Spreken
ze nog van haar
En
blijft zij nog steeds theatraalst
Een
fan van Louis-Paul Boon
Krijgt
nu haar verdiende loon,
Een
klein schepenpensioen
Nog
veel werk te doen
En
genieten van al dat cultuurschoon
Mijn
band met Grace Van Nieuwenborgh
Was
meermaals een grote zorg
Voor
wie het goed voor heeft
Met
wat er in onze stad leeft
Al
staan we voor de goede afloop wel borg.
Iwein
ROGER
SCHAMPHELEER
Lieve
Gracienne,
Vele
jaren hebben wij samengewerkt in het college van burgemeester en schepenen,
jij
als schepen en ik als secretaris.
In
je ambt heb ik je ervaren als een "straffe madam": recht voor de
vuist, strijden met open vizier,
beslissen
op basis van reële argumenten en niet op basis van tijdelijk verworven gezag,
appreciëren
wat
mensen realiseerden...
Als
mens onder de mensen had je steeds een luisterend oor, was je de verdedigster
van de zwakken
en
wist je als geen ander dat er tijd is om te werken maar ook om plezier te
maken.
Voor
mij ben jij het prototype van de echte Aalstenaar!
Ik
wens je nog veel gelukkige jaren!
Roger
Schampheleer, ere stadssecretaris
BART
VAN LYSEBETH
Als
robuuste nieuwkomer in uw laatste CBS kwam het me lang voor dat ik er niet zou
in slagen om u als Aalsterse politiek monument
kernachtig te typeren.
Tot
plots het volgende mij te binnen schoot: ‘PASSIE’.
Inderdaad
als één woord op uw lijf geschreven staat dan is het wel ‘Passie’.
Je
doet alles met hart en ziel. Je hebt een hart voor je ienig
Oilsjt, een hart voor SP.a, een hart voor
zwakken,
een hart voor vrouwen, een hart voor carnaval, een hart voor uw cultureel
centrum en uw museum, een hart voor zoveel ontelbare dingen meer.
Dit
siert je en dit zal me steeds bijblijven.
Gracienne,
toch nog een bescheiden raad van een jonge snaak, blijf al je passies trouw en
weet dat je in politiek Aalst wel degelijk een steen verlegt hebt in de Dender!
Bart
ANDRE
DOOMS
Hulde
aan een “échte” vriendin,
Gracienne
was, als schepen van "haar" diensten zeer gedreven en gepassioneerd.
Zij had immers een opleiding in de educatieve sector genoten en spendeerde haar
vrije tijd hoofdzakelijk in de culturele en carnavaleske dimensie.
Tot
op heden bleef zij altijd trouw aan haar ideologie, vooral door haar
sociale bewogenheid.
Bovenal
was zij zeer collegiaal, niet alleen tegenover haar vroegere en huidige
collega's in het College, maar ook tegenover alle stadsmedewerkers die “het
mede door haar” besliste beleid realiseerden.
Tijd
tekort zal Gracienne altijd blijven hebben. Na een zeer lange pauze op het
theaterpodium, deed zij een "comeback" die er mocht wezen door het
behalen van het landjuweel. Aalst houdt zich al vast wat zij gaat
"uitspoken" met carnaval!
Gracienne,
het gaat je goed in je verdere leven. Geniet ervan in volle teugen!
In
alle vriendschap,
André
Dooms
Ere-schepen
PATRICK
JACOBS
Met
Gracienne ergens naar toe gaan is altijd wat avontuur: je weet wanneer je
vertrekt en hoe, maar de terugkeer?
Grijze
ongepelde garnaaltjes, de eerste lentezon, een glaasje wijn en een praatje,
krijgen zeker de voorkeur op voorzien vervoer... Gracienne als levensgenieter
kent inderdaad weinig concurrentie.
Met
Gracienne op een vergadering: als velen zwijgen, niet zelden uit een bepaalde
vorm van eigenbelang, neemt zij het voortouw;
Gracienne als geëngageerd politica kent inderdaad weinig concurrentie.
Met
Gracienne op weg naar een betoging tegen alweer een zinloze oorlog; haar
engagement stopt niet in onze stad..
Gracienne
als geëngageerd mens kent weinig concurrentie.
Met Gracienne,
zomaar, ergens, onverwacht, een hartelijke groet, een omhelzing.
Gracienne
als vriendin, inderdaad, ze kent weinig concurrentie.
Patrick
PIET
PERSOONS
Er
was eens een schepen van cultuur,
Muziek,
kunst en toneel waren haar vertier,
Ze
was begaan met iedereen, integratie stond dan ook op haar partituur
Een
schouwburg daar, een museum hier,
Aan
de stadskas stuurde zij de factuur,
Als
de man van 't geld, was ik steeds de financier
Een
kusje daar, een kusje hier,
Piet
Beste
collega gracienne
Als
collega schepen zal ik je altijd herinneren als een toffe,vriendelijke collega
met een woord.
Dit
mocht ik vooral ondervinden in het bestuur van het A S Z waar we samen het
college vertegenwoordigden, ook in moeilijke tijden.
De
tijd is nu aangebroken om het kalmer aan te doen.
Te
genieten van de kleine dingen des levens,waar je vroeger nooit tijd voor had.
Ik
wens je nog een lang mooi fijn leven!
Wilfried
ANNEMARIE
VERDOODT
Voor
een dame met dergelijk politiek palmares is het niet moeilijk om het nodig
respect te betuigen.
Gekneed
door een jarenlange training vanwege een voormalig liberaal burgemeester
profileerde zij zich deze legislatuur als een iron
lady aan de Dender.
Haar
alertheid, haar dossierkennis en haar populariteit zijn haast niet te evenaren.
Ik
kan alleen maar hopen dat zij haar mandaat als gemeenteraadslid met een zelfde
ijver zal opnemen.
Annemie
REGINALD
VAN HECKE
Beste
Gracienne,
Je
vertelde me ooit over je tijdsbesparend alternatief voor het strijken van t-shirts.
Ga
je nu meer strijken ?
Ik
denk het niet.
Reginald
ANNIE DE MAGHT
Gracienne,
Schepen, een gepassioneerde vrouw!
Of
het nu over haar schepenambt ging, of over “hare carnaval”, of over haar
“toneel”, of in haar dagelijks leven, of
(puntje, puntje, puntje)…, steeds kwam de passie, het genieten, het
‘beleven’
naar
boven.
In
tegenstelling tot die passie stond haar reaal optreden “op tijd komen”.
In
vele vergaderingen zagen we haar na een tijdje, lieftallig binnenwaaien, je kon
er niet kwaad om zijn, en dan…kwam daarbovenop nog het babbelwater!
Gracy,
er zijn zoveel anekdotes die ik koester omwille van de vriendschap, de openheid
en het respect
dat
je ook voor mij betoonde.
Blijf
even strijdlustig en sociaalvoelend als toen, blijf jezelf en dank voor alles!
Annie De Maght
Beste vrienden collega’s dank voor jullie fijne
bijdrage.
Om af te sluiten nog dit.
Waar of niet waar, feit is dat de Nederlandse filosoof
Joep Dahmen, verbonden aan de universiteit van
Utrecht, recent een publicatie afrondde met als titel: “Tegen
onverschilligheid”.
Een pleidooi voor een moderne levenskunst.
Daarin besluit hij dat vriendschap het hoogste
bereikbare goed is.
Gracienne,
Met de mooie woorden van de collega’s wil ik deze
formele bijdrage afronden.
Ik wil je bedanken voor zovele jaren ‘gelukkig samen’
werken.
Maar eigenlijk ging het bij jou niet zozeer om
‘vriendschap in de politiek’.
Omdat je bent wie je bent en doet wat je doet, voerde
je altijd ‘een politiek van vriendschap’.
Namens ons allemaal: dank je wel voor alles en nog
zoveel meer.
“Amazing Grace”
nog vele jaren een “La vie en rose”
Uw vriend,
Kusjes !
Patrick De Smedt.