Ocmw nieuwjaarstoespraak 05 januari 2009 De Maretak Aalst

 

Yes! we can !

 

“Het is het antwoord van jonge en oude Amerikanen, van Democraten en Republikeinen, zwarten en blanken, hispanic’s en Aziaten, inheemse Amerikanen, homo’s, hetero’s, gehandicapten en niet gehandicapten.

Het zijn allemaal Amerikanen die een boodschap de wereld insturen, dat we nooit zomaar een

verzameling van individuen zijn geweest of een verzameling van rode en blauwe staten”.

 

Change! we can !

 

“Dit is ons moment, om mensen weer aan het werk te zetten en nieuwe mogelijkheden te creëren voor onze kinderen.

Om de welvaart te herstellen en de vrede te promoten, om de fundamentele waarheid opnieuw te bevestigen, dat wij vanuit velen één zijn: dat terwijl we ademen, terwijl we hopen.

En als we stuiten op cynisme en op twijfels en op mensen die ons zeggen dat het niet kan, zullen we antwoorden met dat tijdloze credo dat de ware ziel van een volk samenvat:”

 

I have a dream !

 

Beste vrienden, collega’s en medewerkers,

Ik wilde vandaag mijn nieuwjaarsgroet bewust beginnen met het citeren van een zwarte man, die in 2009 als eerste zwarte de eed zal afleggen als president van een niet onbelangrijk land dat vroeger zijn zwarte medeburgers behandelde als slaven en hen nog niet zolang geleden  het recht ontzegde om te gaan stemmen.

Ik wilde hiermee beginnen omdat dit een meer dan belangrijk historisch moment was en is bij deze jaarwisseling van 2008 naar 2009.

 

 

Ik wilde hiermee beginnen omdat deze man, ondanks de wereldwijde financiële en economische crisis miljoenen mensen in de wereld kan begeesteren, en hij aan “de tired, de hungry, de poor en de black” opnieuw hoop geeft op een betere toekomst en dit omdat hij gelooft in hun eigen kracht en mogelijkheden.

Of om het met de woorden van die gewone zwarte vrouw te zeggen die ik die bewuste ochtend op de radio hoorde - en waarbij ik kippenvel kreeg: “thank you for letting me know that the color of my skin doesn’t matter.(dank u om mij te laten weten dat mijn huidskleur er niet toe doet).

Hij, de toekomstige voornaamste wereldleider kiest voor “inhoud” en niet voor “het uiterlijk”, hij kiest voor het WIJ gevoel en zet zich af tegen de “IK” generatie.

Met een knipoog naar diegenen die mij al eens smalend de voorzitter van de “vremden” durven noemen, voel ik mij na dit succesverhaal toch al wat meer gerustgesteld.

Niet een diverse of vreemde afkomst, maar een gedeelde en hoopvolle toekomst heeft immers het verschil gemaakt. 

 

Maar die man met die vreemde rare naam sprak ook de waarheid toen hij zei:

“Onze klim zal steil zijn. We zullen het wellicht niet in een jaar halen of zelfs niet in één ambtstermijn kunnen halen, maar ik ben nog nooit zo hoopvol geweest dat we het zullen redden.”

En hij  beloofde: “Wij als volk zullen er komen.”

 

 

 

Beste vrienden, collega’s en medewerkers,

Laat dit laatste citaat meteen ook de link zijn naar Aalst, naar ons OCMW en de vele verenigingen waarmee we samenwerken.

Deze gedachte heeft mij sinds ik ze hoorde niet meer losgelaten.

Ik heb me sindsdien voorgenomen om telkens een dossier niet vlug genoeg vooruit gaat of dreigt te mislukken, aan deze steile administratieve klim met zovele mogelijke valkuilen, te denken, wetende dat je wel kan hopen maar niet kan garanderen dat alles in 1 ambtstermijn (ook al is deze hier niet 4 maar 6 jaar) gerealiseerd kan worden.

Zo heeft het Hopperankdossier en nog recent het keukendossier deze lange moeilijke weg pijnlijk bloot gelegd.

Maar niet getreurd: de nodige nieuwe beslissingen om nu binnen een redelijke termijn tot betaalbare realisaties in deze sector te kunnen komen zijn ondertussen opnieuw genomen.

 

Yes we can!

 

Meer algemeen hebben ook wij, net zoals Barak Obama, hier in Aalst via onze beleidsverklaring, het lokaal sociaal plan, het kinderopvangplan en via het zorgstrategisch plan voor de komende jaren een vernieuwend sociaal pact gesloten met al diegenen die onze zorg nodig hebben en al diegenen die op één of andere wijze instaan voor de verstrekking ervan.

Zo willen we een passend antwoord geven op de groeiende en steeds sneller op ons afkomende uitdagingen: de verarming en verkleuring, de vergrijzing en verwitting, de vereenzaming en sociale uitsluiting.

 

De verwachtingen in de stad, het ocmw en hun partners zijn dan ook groot.

Net zoals over de grote plas moeten wij er hier ook kunnen voor zorgen dat we tijdig (dus binnen een redelijke termijn) onze plannen effectief in uitvoering kunnen brengen.  

Anders zal de teleurstelling bij al diegenen die nu in ons de hoop hebben gesteld en op ons rekenen minstens even groot zijn.

 

Stilstaan kan dan ook geen optie zijn.

“Change!” en “Yes we can!” moeten ook onze credo’s zijn !

In alle duidelijkheid sinds de jaren ’70 is de ocmw opdracht aanzienlijk geëvolueerd., recent nog met de goedkeuring van het nieuwe ocmw decreet.

Ook ons ocmw moet  zich dus dringend verder voorbereiden om binnen de nieuwe regelgeving de uitdagingen van vandaag, morgen en overmorgen aan te kunnen.

Wij moeten beseffen dat dit alleen kan door onszelf en de opgebouwde structuren voortdurend in vraag te durven stellen, bij te sturen, te veranderen en verbeteren.

Daarvoor reken ik op jullie allen, op sterke mannen en vrouwen met een gezonde dosis nieuwsgierigheid, openheid van geest, kritisch ingesteld, initiatief en creativiteit, volharding en rechtlijnigheid,

Maar ook “met een goed hart” (of zoals we zeggen met het hart op de goede plaats).

 

- Het woon- en zorgaanbod voor ouderen dient  in samenwerking met andere partners  gediversifieerd en uitgebreid te worden, zodat ‘zorg op maat’ voor iedereen haalbaar en betaalbaar wordt.

Met de opening van onze dienstencentra, zoals De Maretak hier en de heropstart van de effectieve warme maaltijden aan huis hebben we reeds een belangrijke aanzet gegeven.

Deze initiatieven (samen met de redding van onze sociale restaurants) maken duidelijk dat dit bestuur alle kansen wil geven aan meer menselijk contact en nabijheid, eigenschappen die hoog in het vaandel staan van al onze zorgverstrekkers inclusief onze vrijwilligers.

Nu nog de kleinere, maar ook de grotere bouwdossiers in deze sector binnen een redelijke termijn tot een goed einde brengen.

 

- Ook met het onderkennen van ‘oorzaken’ van armoede en kansarmoede hebben de ocmw’s een belangrijke stap vooruit gezet.

Dwz dat alleen financiele steun geven opdat mensen in armoede kunnen “overleven” niet genoeg is.

Neen, wie A zegt moet ook B zeggen aan de ondertussen reeds circa anderhalf miljoen armen in ons land;

Met een ander knipoogje, naar diegenen die mij al even smalend ook de schepen van de vzw’s noemen -  tal van projecten van, in samenwerking met en/of gesteund door stad of ocmw hebben juist tot doel de vicieuze cirkel van armoede  en sociale uitsluiting te helpen doorbreken.

In 2009 moet op dit vlak ook via samenwerking de zo noodzakelijke sociale superrette openen.

 

 

 

 

 

Armoedebestrijding is een werk van lange adem waarbij  het ocmw wel degelijk een vertrouwenspersoon is, maar vooral ook een bondgenoot moet zijn, voor wie van de dop gesmeten wordt of failliet gaat en opnieuw op de arbeidsmarkt wil geraken, voor wie gezonde en betaalbare voeding nodig heeft, voor wie de energierekening niet kan betalen of geen dak boven het hoofd heeft, voor wie een voetbalmatch of toneelstuk onbetaalbaar is,  of voor wie zijn weg zoekt in de sociale dienstverlening, enz…

Een armoedebestrijdingsplan met een welzijnstoets bij iedere beslissing moet er komen.

 

Collega’s en medewerkers, een eigentijds ocmw kan vandaag niet anders dan ‘open’ en ‘klantgericht’ zijn.

De plannen om de spil van alles, t ocmw hoofdgebouw op de rechteroever te hervormen tot een ‘welzijnshuis’ dat tegelijk ook het ‘sociaal huis’ integreert, onderstrepen het meest de vaste wil van het bestuur om de bevolking duidelijk te maken dat ook het aalsters ocmw ‘het’ begrepen heeft.

 

En Yes we can!, vorig jaar werd al heel wat gerealiseerd.

Nog tijdens de laatste raad hebben wij de aannemer aangeduid zodat de werken aan de onthaalruimte  na de winterperiode kunnen aangevat worden en waarna ook Niemandsland kan uitbreiden.

We hebben ook de erkenning binnengehaald voor een nieuwe kinderkribbe op de asz campus,  de flexibele en occcassionele kinderopvang ging van start en straks start ook de buurtgerichte opvang en de opvoedingswinkel,

Dit alles dankzij subsidiering en onder coördinatie van een nieuw lokaal adviesorgaan en een centraal infopunt in het nu meer toegankelijke ontmoetingshuis De Brug.

 

 

 

 

 

 

2009 wordt ook het jaar waarin, na rijp beraad, veel overleg, lang wachten en veel voorbereidingen het lokaal welzijnsoverleg van start gaat.

In de nieuwe statuten, waarbij terecht gekozen werd voor een open netwerkstructuur, is er voor gezorgd dat participatie en samenwerking (de belangrijke peilers van het dekreet lokaal sociaal beleid en het nieuw ocmw decreet) alle kansen krijgen.

Ook op dit vlak zullen stad, en nog meer het ocmw zich moeten aanpassen.

Maar ook het welzijnsveld zelf met al wie betrokken is zal nu vooral de geboden kans ten volle moeten benutten.  

 

Change! en Yes we can!

 

 

Beste vrienden, voor onze organisatie en voor jullie als personeel zal er in 2009 ook één en ander  veranderen door de komst van het nieuwe ocmw decreet, het laatst afgesloten sectoraal akkoord en niet in het minst de RPR of nieuwe rechtspositieregeling, zeg maar het nieuwe personeelsstatuut.

Ik weet dat er in de wandelgangen hierover vele vragen gesteld worden en dat de wildste verhalen de ronde doen.

Zonder hier vandaag te kunnen ingaan op details wil ik jullie alvast geruststellen: stad en ocmw zullen uiteraard uitvoering geven aan het sectoraal akkoord met oa de stapsgewijze verhoging van de eindejaarstoelage en de pensioenverbetering voor de contractuele personeelsleden.

Daar waar binnen de nieuwe RPR een keuzemogelijkheid gelaten werd (bv inzake de verlofdagen) zal alles op alles worden gezet om de verworvenheden uit het verleden veilig te stellen.

Wij engageren ons ook om ten gepaste tijde uiteraard in overleg te treden met de vakbonden en voor jullie allemaal, ons voltallig personeel infovergaderingen te organiseren. 

 

 

 

 

Eigenlijk kan ik de belangrijkste wijzigingen met invloed op het personeel samenvatten door te stellen dat:

 

  1. stad en ocmw nog dichter bij mekaar gebracht worden via mogelijke soepele onderlinge personeelsmobiliteit en mogelijke samenwerking en samenvoeging van diensten
  2. dat de verloning en kansen van contractueel en statutair personeel dichter bij mekaar komen te liggen.

 

Samen met het klaarliggend ontwerp om tot een nieuw ocmw personeelskader te komen, de geplande organisatieaudit  en de met 1,7 miljoen euro verhoogde stadsdotatie in het ocmw budget, hebben we nu betere instrumenten voorhanden om ook inzake personeelsbeleid de reeds lang noodzakelijke minimale inhaaloperatie in 2009 waar te maken.

Tegelijk wil het ocmw zich ook aansluiten bij de stad om gelet op de algemeen slechte financiele toestand van de stad mee het takendebat te voeren en na te gaan waar mogelijks besparingen kunnen tot stand gebracht worden.

Alleen zo kunnen we het openbaar initiatief dat door jullie dagdagelijks wordt waargemaakt en waar de bestuurders ten volle in geloven, voor de toekomst veilig stellen en zelfs nieuwe kansen geven.

 

Change! en Yes we can!  

 

Beste vrienden, we zijn hier vandaag samengekomen om ook aan het ocmw zelf en haar partners het beste toe te wensen.

2009 zal voor ons allen nieuwe uitdagingen meebrengen waarbij we vooral beroep zullen moeten doen op het geloof in onszelf (Yes! we can!) en onze kracht en wil om te veranderen waar nodig (change! We can!).

Collega’s raadsleden en medewerkers, we hebben samen een meer dan belangrijke opdracht. Om die te realiseren hebben we een optimale werksfeer, maar ook samenwerking nodig, zowel intern als extern met onze partners.

 

 

 

Tot slot wil de ocmw raad  jullie allen ook persoonlijk het beste toewensen.

Ik wens jullie ook heel veel vreugde en geluk samen met diegenen die jullie nauw aan het hart liggen.

‘Een goede gezondheid’,  weinig zorgen van welke aard ook.

De kracht om op het juiste moment daar te zijn voor diegenen die ons nodig hebben.

 

Dit alles laat zich samenvatten als: moge 2009 het jaar van maatschappelijk welzijn zijn voor iedereen, ook mede dankzij samenwerking en de noodzakelijke veranderingen in ons openbaar centrum.

 

Laat ons hierop samen het glas heffen.

 

Ik wens jullie allen “dreams we can believe in”.

 

Change! , Yes we can!

 

 

Patrick De Smedt,

Schepen welzijn, sociale zaken en gezin,

Ocmw voorzitter.